Imago bouwers
Voge is één van de vele opkomende Chinese motormerken die hard aan de weg timmeren in Europa. Het merk is onderdeel van de Loncin groep die al jarenlang motorblokken bouwt voor verschillende grote Europese en Japanse spelers. Sinds een paar jaar bouwen ze ook voor eigen rekening, al gaat het daarbij meestal over creaties op basis van een eerder bestaand motorblok. Voor de nieuwe 500 AC en DSX is dat op basis van Honda’s bekende 500 tweepittertjes en het mag gezegd: de Chinezen hebben er een leuke eigen draai aan gegeven.
Tekst: Arno Jaspers
Foto’s: Jonas Roosens
Ze steken het bij Voge niet onder stoelen of banken: de ‘Advanced Classic’ en DSX zijn een variatie op het Honda CB500-thema. In dat opzicht zullen we maar meteen met de deur in huis vallen: Een CB500X moet in België €7.349 kosten, de DSX kost er 6.699. Voor de AC gaat de vergelijking minder goed op omwille van de andere retro stijl t.o.v. de CB500F, al geef ik voor de volledigheid graag toch de prijzen: de Honda kost er €6.849, de Voge €6.599. Ik ga niet ontkennen dat dat prijsverschil kleiner is dan ik aanvankelijk had verwacht, maar kom, we geven de Chinezen de kans om zich te bewijzen op het asfalt.
Walkaround
Of eerst nog een korte inspectieronde waarbij blijkt dat ze bij Voge niet over één nacht ijs gingen. Net zoals op de 650 DSX die we eerder reeds testen, zitten de details op deze motor strak. Sterker nog: vervang de VOGE badge door een Honda vleugeltje en de rooien hebben meteen een retro 500 opstapper die nog ontbreekt in hun gamma. In vergelijking met de Chinese 125cc brolscooters en Dax-kopieën waarmee we jarenlang overstelpt werden, is het haast niet te geloven dat ze nu opeens deze kwaliteit kunnen produceren.
Strak in de lak
Het kleuren-TFT dashboard ziet er strak uit, er is nergens speling op de leviers, voetsteunen of aan het gashendel. De kuipdeeltjes zijn strak afgewerkt en zitten dik in de lak, en ook fantasietjes zoals de valbaren op de DSX of de conisch uitlopende uitlaat op de AC kloppen gewoonweg. Daarbij komt nog dat de uitrusting op niveau is met een Bosch injectie, Nissin remmen, KYB vering en ook Bluetooth connectiviteit voor het dashboard, een USB-oplader en zelfs bandenspanningsmeter. Het enige wat ik op de DSX nog graag had gezien is een stel handkappen als standaard, nu moet je ze apart kopen. De AC laat als Basic opstapper weinig te wensen over.
Souplesse, op maat van A2-rijbewijs
En da’s ook de eerste indruk die ik krijg wanneer we gaan rijden. Vergeet de Chinese mono’s van vroeger, want dit ding heeft gewoon de draaicultuur zoals we van de Japanners en Europeanen gewend zijn. Het blok draait soepel, hangt lekker aan het gas en ook de versnellingsbak is ontzetten vlot. OK, als ervaren motorrijder hoop je bij zo’n 500 uiteraard wel op een iets heftiger eindschot, maar binnen de 500 klasse zijn deze prestaties simpelweg correct. En niet onbelangrijk: helemaal op maar voor A2-rijders.
Less is more
De 500AC valt in de smaak met z’n ruime zithouding die je toelaat om zoetjes te cruisen of dan weer iets sportiever de bochten aan te vallen. Het rijcomfort is dik in orde met een ruime kniehoek en er is ook gedacht aan ruimte voor een grote zadeltas of duopassagier. Op de DSX krijgen we naast extra veerwegen en spaakwielen (19” vooraan!) ook nog een optionele alu koffers en als motortoerist kan je je dan eigenlijk niets meer wensen. Of ja zoals gezegd een set handkappen en daarbij misschien ook een praktischer systeem om je windscherm te verstellen, al zijn we dan aan het muggenziften. De Metzeler Tourance bandjes bieden veel vertrouwen en na een dagje stuurplezier kan ik enkel dezelfde conclusie trekken die ik had na de eerste testrit met Honda’s CB500X: Less is more.
Toerrijders met een beperkt budget moeten uiteraard toegevingen doen op gebied van elektronische snufjes, cruise-control, piekvermogen en sportieve kwaliteiten…maar wat doet dat ertoe als je in de eerste plek op zoek bent naar prachtige berglandschappen of uitgestrekte wegen? De Voge 500 DSX biedt je dezelfde vrijheid als de vlaggenschepen van andere modellen voor een fractie van de prijs, en de basiselementen zitten simpelweg heel strak.
De Afrekening
Op de 500AC ligt de nadruk duidelijk meer op het design en dat zijn we niet van de Chinezen gewend. Toch ben ik onder de indruk, want ook hier is de rij-ervaring dik in orde – met erbij ook een hele leuke soundtrack – terwijl de looks er mogen wezen. Ik gok dat het grote publiek zal doorsparen voor het merkimago van een Honda, al kan ik ze enkel aanraden om toch ook eens met de Voge te gaan testrijden. Aan het einde van de rit ben ik vooral érg benieuwd naar wat we de komende jaren nog meer van Voge mogen verwachten…
