Kleine tijger, serieuze tanden
Met de Tiger 660 Sport waagt Triumph zich op de felbevochten markt van de middenklasse toerfietsen. Het merk bouwt verder op het 660-platform waarvan we eerder dit jaar al de Trident gepresenteerd kregen en dit keer komen er langere veerwegen, meer windbescherming, en een moderner design aan te pas.
Tekst: Arno Jaspers
Foto’s: Kingdom Creative, Chippy Woods
De Britten winden er geen doekjes om: de Tiger 660 Sport moet korte metten maken met het ruime Japanse aanbod dat al jarenlang de klasse controleert. Ze doen dat vooral door in te zetten op een complete uitrusting en prachtige afwerking, zonder zich hopeloos uit de markt te prijzen. Naast een mooi nieuw ‘Tiger Sport’-logo prijken bekende namen als Nissin en Showa. Één blik op het nieuwe dashboard volstaat om te zien dat deze (her)opstapper ook een basis-elektronicapakket meekreeg dat afgeleid werd van de duurdere, grotere tijgers – een primeur voor deze klasse als we even Aprilia’s veel duurdere 660 Tuareg buiten beschouwing laten.
Toch ben ik op voorhand niet helemaal overtuigd van de plannen uit Hinckley. Het lijkt wel een copy-paste van de Trident die ook de Jappen wenend terug naar mama zou sturen om uiteindelijk zelf een pak voor de broek te krijgen. Betere afwerking en uitrusting, dat wel, al was de 660cc driecilinder ondanks z’n hogere piek pk’s een stuk tammer dan de tweepitters uit het verre Oosten. Hoewel de Tiger Sport zichzelf voorstelt als de ultieme dag in, dag uit woon-werkfiets, ga ik dus op zoek naar de compromissen die Triumph sloot om dit ding praktisch, plezierig én betaalbaar te houden. Op de foto’s ziet u alvast de Korosi Red and Graphite uitvoering, die samen met de Lucerne Blue, en Graphite and Black varianten vanaf half januari bij de dealer staan.
Motor en versnellingsbak
Triumph’s 660 driecilinder is een herwerkte versie van de 675 driecilinder die we nog kennen uit de Street Triple en Daytona. Het blok kreeg een kortere slag waardoor de cilinderinhoud verkleinde en het vermogen nu piekt op 81pk bij 10.250 toeren. De driecilinder blijft bovenal verbazen met z’n lineaire koppelcurve die piekt met 64Nm bij 6.250 toeren, al is er aan trekkracht nooit gebrek. Voor 2022 voldoet deze motor aan de Euro5-norm en uit de korte onderliggende uitlaat klinkt een gedempte, maar nog steeds prachtig rauwe driecilinder soundtrack. Hoewel de motor identiek is aan die van de Trident, viel het op dat de Tiger 660 Sport veel vinniger aanvoelde dan z’n Trident broertje. Wanneer we Triumph’s technische man Steve Sargent hierop aanspreken, vertelt hij dat de vele hoogtemeters tijdens de eerste testrit met de Trident het vermogen geen klein beetje aantastten.
Rijgedrag, vering, gewicht
Vergis je niet in het rijklaar gewicht van 206kg. Dat lijkt best zwaar voor een middenklasser, al voelt de motor heel licht in de hand en ook tijdens het rijden blinkt hij uit met een heel scherp stuurkarakter – op het nerveuze af. Het brede stuur biedt een ideale hefboom om de motor in de bocht the gooien en ook de 17,2l(!) benzinetank voelt erg rank aan tussen de benen. Hoewel de vering duidelijk voorzien is op een goed rijcomfort en dus zachte demping op oneffen asfalt, deinst de motor niet terug voor sportiever bochtenwerk. Bij extreme remmanoeuvres duikt de voorkant net iets te veel naar mijn zin, al neem ik graag aan dat opstappers of relaxte toerrijders hier geen graten in zien. Achteraan is de veervoorspanning overigens instelbaar, wat echt wel aan te raden is voor zwaardere rijders of vakantiegangers met volle koffers en passagier.
Comfort en verbruik
Wat betreft het comfort kan ik kort zijn: deze motor biedt alles wat je van een middenklasse toerer mag verwachten met een ruime zithouding – voldoende plek zowel voor langere als korte rijders – en een correcte windbescherming met een erg praktisch systeem om het windscherm te verstellen. De eerder zachte vering komt het comfort enkel maar ten goede en daarnaast is er ook een goed bemeten passagierszadel met perfect gepositioneerde duo-voetsteunen. Een kofferset, verwarmde handvatten en handkappen zijn de eerste zaken die ik op de optiecataloog zou aanvinken, naast bobbins en een paddockstand die praktisch is om de ketting te smeren en daarbij eventueel nog de quickshifter voor extra rijplezier. Want ja, veel meer dan de Trident nodigt de Tiger uit om een potje te sporten en daarbij bleef het verbruik op de Portugese slingerwegen steken op 5,1l/100km. Een erg redelijk resultaat gezien het dynamische rijtempo, dat volgens mij tot zelfs onder de opgegeven 4,5l/100km terug te brengen is.
Remmen
Dubbele Nissin tweezuigers met 310mm schijven en ABS, met een 255mm schijf en eenzuiger in het achterwiel. Dat klinkt als een bescheiden remsetup, maar in realiteit bijten deze remmen misschien zelfs een tikkeltje té agressief voor beginnende rijders. Aan remkracht dus zeker geen gebrek. Het ABS grijpt wel redelijk snel in, zeker in combinatie met de uitstekende grip van de Michelin Road 5 banden op het warme Portugese asfalt. Ohja, en een TT-racer als voorrijder helpt wel om de remmen iets sneller dan gebruikelijk tot het uiterste te drijven…
Rijhulpjes, extra uitrusting en accessoires
Triumph heeft de laatste jaren serieuze vorderingen gemaakt op gebied van elektronica en voor deze middenklasser bedachten de ontwikkelaars een eenvoudig, maar erg compleet pakket met vooral ook heel intuïtieve bediening. 6 knopjes op de linkerstuurhelft volstaan om te navigeren tussen twee rijmodi (Rain & Road), een uitschakelbare tractiecontrole, en verder de gebruikelijke dashboardinfo zoals tripmeters, een odometer, versnellingsindicator of verbruiksmeter. Een leuke extra is dat je met de pijltjes ook heel eenvoudig kan wisselen tussen dashboardlayouts -tripmeters, verbruik, etc. om te toeren, versnellingsindicator en toerenteller als het vooruit mag gaan. Het Yamaha LCD-schermpje van de Tracer leek nog nooit zo afgeleefd als nu.
De concurrentie
Ik haalde het hierboven al aan: de concurrentie zit vooral in Japanse hoek met vooral Yamaha’s Tracer 7 en Kawasaki’s Versys 650 gevolgd door meer offroadgerichte motoren met een groter voorwiel zoals de V-Strom 650, Honda’s CB500X of zelfs de BMW F 750 GS. Voor prijsbewuste kopers voor wie het allemaal iets minder mag zijn, meldt de CFMOTO 650 MT zich nog aan.
De Afrekening
Hoewel de Trident zeker een geslaagde motor is in zijn eigen recht, zag ik er nooit een ‘Japkiller’ in. Laat staan dat hij de fakkel van de MT-07 zou overnemen als bestverkopende motor in het segment, daarvoor viel de 660 triple net wat te iel en te saai uit. Vreemd genoeg komt het identieke motorblok in de Tiger 660 Sport 1000x beter tot zijn recht en bovendien wordt dat aangevuld met een klein, fijn elektronicapakket, goede bescherming tegen de elementen, een comfortabele zithouding en een erg fijn stuurkarakter. Het prijskaartje vanaf €9.195 (€10.290 NL) is zeker niet overdreven en met daarbij nog 15k onderhoudsintervallen en een heel schappelijk verbruik. Of de Triumph het haalt van de Tracer 7 en de aankomende nieuwe Kawasaki Versys 650 zal een vergelijkingstest moeten uitwijzen, al zijn de voortekenen uitstekend.
