MaxxTest: Kawasaki Ninja 650

Ninja, of hippie?

Wat is er nu eigenlijk nieuw aan die Ninja 650? Net zoals in het artikel van de Z650 kan ik buiten een andere set LED-knipperlichtjes en een tractiecontrole weinig extra’s bespeuren. OK, het prijskaartje bleef identiek na de prijsstijging van vorig jaar, maar verder? Zoals het een goede onderzoeksjournalist betaamt, besluit ik in te gaan op Kawasaki’s uitnodiging om de materie van dichtbij te inspecteren…in Ibiza, met een lading zuip op hun kosten.

Laten we er geen doekjes om winden: als Kawasaki een feestje organiseert op het party-eiland par excellence, dan staat de gezamenlijke Benelux motorpers te springen om mee te gaan. De discotheken mogen half februari nog wel dicht zijn, al is er geen gebrek aan zonovergoten, bochtige wegen. Tel er een klein dozijn Ninja’s en Z650’s bij en je hebt een recept voor laveloos plezier. 

Back to basics

Vergis je immers niet: achter het wat brave rijschool-imago van de zes-en-halfjes schuilt een motorblok dat ook ingezet wordt om te stunten, te flattracken, te racen en ga zo maar door. Hoewel de basis van de 180° paralleltwin intussen al een aantal jaren meegaat, blijft hij dankzij Kawa’s ontwikkelingswerk erg relevant en da’s zeker ook zo in de gekuipte Ninja verpakking. Om hem meteen naast de ZX-6R en ZX-10R te parkeren is misschien wat hoog gegrepen, al komt de middenklasser eens zo goed uit de verf bij dagdagelijks gebruik op de openbare weg. Geen overdreven elektrosnufjes of racetechnologie die geen mens nodig heeft (of wil betalen), gewoon een degelijke basis voor jaren rijplezier.

Lees hier een eerdere test van de 2021 Ninja 650
Of nog een eerdere test van de 2018 Ninja 650

Da’s trouwens ook het eerste waarmee ik geconfronteerd word in het zadel van de Ninja 650: comfort. Standaard is de Ninja 650 een motor met een redelijk lage zithoogte, voldoende ruime kniehoek en tegenover de Z650 heeft hij natuurlijk ook een erg adequate windbescherming. Dat die kuip er in de nieuwe KRT of matzwarte kleurstelling ook nog eens ontzettend mooi en sportief uitziet, is mooi meegenomen. Wie toeristische ambities heeft, of af en toe een passagier meeneemt zal blij zijn dat er een ruim bemeten passagierszadel op zit en langere rijders kunnen meteen opteren voor het hogere zadel (820mm i.p.v. 790mm) dat ook voor hen meer comfort voorziet. 

Optiepakketten

Naar goede gewoonte heeft Kawasaki een aantal voordelige optiepakketten samengesteld waarbij de ‘Sport’ (t.w.v. €399) het moet hebben van een donker ruitje, tankpad, TFT-schermbeschermer en buddyseat cover. De ‘Tourer’ is uitgerust met softbags, frame sliders, tankpad en een screenprotector en tot slot is er nog de ‘Urban’ die opvalt met z’n hogere windscherm, 30L topkoffer, telefoonhouder en opnieuw een TFT-screenprotector. Je ziet meteen dat je deze motor met een minimum aan accessoires in verschillende vakjes kan laten passen, Kawasaki plaatst hem niet voor niets in de categorie ‘SportTourer’.

En sportief toeren lukt ideaal op Ibiza, op voorwaarde dat je voor een short trip gaat. Het eiland is klein maar prachtig met enkele heel mooie bergsecties die spek voor de bek van de Ninja zijn. De paar extra kilo’s kuipwerk ten opzichte van de Z voel je amper, en ook de verhoogde clip-ons vormen een goeie mix tussen comfort en stuurscherpte. Die analogie gaat ook op voor de vering die erg basic is, maar nooit tekort schiet. Zelfs niet wanneer het tempo de hoogte in gaat en we de (niet standaard) Bridgestone T32 tot het uiterste drijven. Het hele Ninja pakket is uiteraard gemaakt om flink onder de €10K te blijven, maar dat merk je nooit aan de rij-ervaring. Met z’n 68pk en 64Nm onder de kont heb je eigenlijk alles wat je maar kan wensen en op één of andere manier krijg ik ‘Honda’-vibes van deze tweewieler. De afwerking is perfect, en het is ontzettend fijn rijden zonder ooit maar een halve seconde geïntimideerd te worden door de power, remkracht, of wat dan ook. Wie afknapt op Kawa’s soms redelijk agressieve imago en looks, vind in deze Ninja echt een allemansvriend. Je zou bijna zeggen dat hij wat te veel heeft rondgehangen bij de Ibiza hippies.

Tractiecontrole

Dat wordt nu uiteraard nog een stukje versterkt door de drietraps tractiecontrole. Om te zeggen dat dit een must is op een paralleltwin met 64Nm is overdreven, al geloof ik graag dat ze voor gemoedsrust zorgt. Die ene keer dat je toch op een glad stuk, een olieplek, of eender welke griploze ondergrond komt, kan zo’n TC je hachje redden of gewoon een slippertje voorkomen. En voor die keren dat je toch echt wel alle paardjes uit de stal wil halen, dan kan je ze nog steeds met een druk op de knop uitschakelen. Tijdens onze testrit bleef ik trouwens voornamelijk in standje 1 aangezien 2 (oftewel de regenmodus) echt te snel ingreep. Logisch ook op perfect warm asfalt met heel grippy banden. Kort samengevat is het dus weer een stukje uitrusting dat je standaard meekrijgt, naast een flink verbeterd ABS (je voelt het amper nog ingrijpen). 

Wanneer ik trouwens echt op zoek ga naar puntjes om te verbeteren, dan concludeer ik wel dat ik graag een aantal extra’s had, maar ik zie het omwille van het schappelijke prijskaartje door de vingers. Een quickshifter is bijvoorbeeld zo’n speeltje wat vandaag de dag toch echt wel z’n weg vindt naar motoren uit ieder segment. Dat wordt nu dus wat centjes sparen voor een aftermarket exemplaar…al zou ik eventueel nog zonder kunnen omdat Kawa’s zesbak echt een schoolvoorbeeld is van een loepzuivere, trefzekere versnellingsbak. Veel belangrijker in de lage landen op eender welke motor met toerambities is immers een handvatverwarming. Tot slot vind ik de softbags van het toerpakket ook minder aantrekkelijk dan een mooi setje harde zijkoffers, maar zoals gezegd: ik bedek het graag met de mantel der liefde omdat we hier nog steeds spreken over een ideale (her)opstapper die je voor weinig geld helemaal naar jouw smaak kan uitrusten.

De Afrekening

Kawa’s Ninja zesenhalf is een motor waarop (her)opstappers en sportieve toeristen zich jarenlang kunnen amuseren. Bulletproof, perfect afgewerkt en veelzijdig zijn daarbij de sleutelwoorden en dat alles zit verstopt in een gifgroen of voortaan ook matzwart pretpakket. Voor een vanafprijs van €8.499 moet je echt niet twijfelen: dit is dé kleine toersporter in de middenklasse.

Technische fiche
Kawasaki Ninja 650

Motor: 649cc, 4 kl./cil., vloeistofgekoelde twee-in-lijn
Max. vermogen: 68 pk/8.000 o.p.m.
Max. koppel: 64 Nm/6.500 o.p.m.
Transmissie: zesbak, ketting
Frame: buizenframe
Voorvering: 41mm voorvork, verstelbaar in veervoorspanning en uitgaande demping, 125 mm veerweg
Achtervering: monoshock, verstelbaar in veervoorspanning, 130 mm veerweg
Voorrem: 300 mm schijfrem met tweezuigerremklauw
Achterrem: 250 mm schijf met eenzuigerremklauw
Banden voor/achter: 120/70-17 160/60-17
Rijklaar gewicht: 193 kg
Zithoogte: 790 mm
Tankinhoud:15 l.
Kleuren: Matt Black, KRT
Prijs België: € 8.499
Prijs Nederland: € 9.099

MaxxTest: Kawasaki Ninja 650
De Afrekening
De naam Ninja staat al lang niet meer voor de scherpe sportmotoren van weleer. In dat opzicht past deze 650 eigenlijk perfect onder de Ninja 1000 SX: een allemansvriend met sportieve toerambities.
Pluspunten
Mooie looks, prachtige afwerking
Een aanrader voor kleinere rijd(st)ers
Toeren of sporten? Dit kan alle kanten op.
Minpunten
Tractiecontrole is een leuke extra, maar die handvatverwarming ga je bij ons sneller missen...
85
MaxxScore