MaxxTest: Husqvarna Vitpilen 701

Over vorm en functie

Husqvarna staat sinds jaar en dag symbool voor offroaders, kettingzagen, grasmachienen en een tikkeltje Steve McQueen. Dat weerhield het Zweedse merk niet om zich– na overname door de KTM-groep – in de spotlights te werken met het Vitpilen 401 concept uit 2014. Dit stukje kunst op wielen brak met de Husky tradities en voegde wat simplistisch modern design toe aan de motorwereld. Maar tussen concepten en productiemotoren zit vaak een wereld van verschil. De eerste testrit in Barcelona zal beslissen of de dikste Vitpilen, de 701, een goeie mix is van vorm en functie.

Tekst: Arno Jaspers
Foto’s: Husqvarna, Marco Campelli, Sebas Romero

Na een turbulente periode waarbij Husqvarna eerst opsplitste in Husaberg en Husqvarna, vervolgens onder BMW bewind kwam en tot slot bij Stefan Pierer ( de big boss van KTM) eindigde, is de Vitpilen een eerste straatgerichte Husky. De basis zit zeker niet slecht, want op enkele kleinigheden na, herken ik het blok en frame vanop de KTM 690 Duke. WP voorzag volledig instelbare veerelementen, Brembo de remmen, maar de grootste toegevoegde waarde vloeide voort uit de pen van Maxime Thouvenin. Deze jonge designer houdt samen met o.a. Julien Clément (lead designer bij Ducati) en Sylvain Berneron (de man achter Holographic Hammer en Praëm) de Franse eer op designvlak erg hoog, al doet Thouvenin dat uiteraard in opdracht van Kiska. Dit designhuis is verantwoordelijk voor alle moderne KTM-designs en voortaan neemt het dus ook Husqvarna voor haar rekening.

Een nummerplaathouder moet onder de kont zitten. Punt.

“Simple. Progressive.” is Husqvarna’s credo en de de jonge Fransman ging de uitdaging aan om een motor te ontwerpen die simpel gebruiksgemak combineert met progressief design. Over dat laatste, erg subjectieve gegeven kan ik tot in het oneindige lullen, al is er toch één ding dat me na een close-up inspectierondje van het hart moet. Op ontwerptekeningen die we door de jaren heen te zien kregen, was er namelijk nooit sprake van een GS/Scooterstijl montagebeugel voor de nummerplaat. Uiteraard is er wel een accessoire beschikbaar om ze onder het kontje te hangen, al vind ik dit een blunder.

Comfort?

Gelukkig zit de motor verder enorm strak ineen met als aandachtstrekkers de ronde LED-koplamp en een prachtige breed uitlopende (maar erg kleine, 12l) benzinetank. Terwijl het subframe bestaat uit een enkel aluminium deel, is de tank een plastic cover waaronder we vooraan een redelijk brede koelradiator terugvinden. Het erg minimalistische Mokka-lederen zadel lijkt op een monoseat, al is het achterste deel zachter dan het eruitziet en geschikt voor je vriend(in). Die – gezien het formaat van het duozadel – bij voorkeur wel dezelfde strakke vorm heeft als de Vitpilen… Je mag uiteraard zelf beslissen of je valt voor de looks, maar ik vind deze motor een designpareltje dat in het huidige motorlandschap geen gelijke kent.

“Geen gezeur, geen elektronische zever, gewoon opstappen en starten.”

Rest uiteraard nog de belangrijkste vraag: Hoe rijdt dat speelgoed? Wel om te beginnen heb je geen uitleg nodig over rijmodi, IMU’s, slidecontrol, poepverwarming en andere fratsen. Het dashboard is klein en biedt slechts drie knoppen waarmee je de tripmeter en het klokje kan instellen of het ABS en de tractiecontrole uitschakelt. Geen gezeur, geen elektronische zever, gewoon opstappen en starten. Daarbij valt het stationaire geluid van de dikke ééncilinder me tegen – Denk aan getrommel op een tupperware-pot, gesynchoniseerd met een voetpompje om je luchtmatras op te blazen – al verandert dat in een subtiele “BRAAAP” zodra je het gas opentrekt. De eerste meters rijden we in de binnenstad en daar stoor ik me minder dan verwacht aan de eerder actieve rijhouding of de wel erg korte (drie vingers max.) rem- en koppelingshendels. Zo nu en dan zit ik met m’n rechtervoet tegen de uitlaat, al is het rijcomfort verder dik ok.

Licht sturen, kwiek manoeuvreren

Onder de 3.000 toeren is de grote mono zoals verwacht een beetje bokkig, maar vervolgens trekt hij erg soepel en hard door. Hoewel de motor wel wat trillingen doorgeeft naar het stuur, stoort het me nooit tijdens de testrit van 160km. Enkel de achteruitkijkspiegels worden in hoge toeren redelijk wazig. Een grote stuuruitslag, 157kg drooggewicht en een erg licht stuurkarakter zorgen er bovendien voor dat je deze fiets makkelijk parkeert of bv. tussen een file manoeuvreert. Kleinere rijders houden best rekening met de 830mm zithoogte, ik geraakte met m’n 1m73 nog net met m’n tippen aan de grond.

De actieve zithouding is erg aangenaam als het tempo omhoog gaat.

Totzover het praktische stuk want ik wil vooral ook een potje gas geven. Na oeverloos te wachten op een KTM RC690 ontpopt de 701 zich misschien wel tot een cafe-racer met de nadruk op dat laatste woord. De heuvels rondom Barcelona bieden een prachtig testparcours en het duurt niet lang vooraleer ik m’n jeans zachtjes over het asfalt voel schuren. Verdomme, toch beter kneesliders meegepakt. Zeker nadat ik de rebound vooraan 4 clicks minder heb gezet, laat de Vitpilen zich erg vlot van bocht naar bocht sturen. Sommigen vinden het stuurgedrag iets te nerveus, ik vind het net leuk om vol op het gas te gaan, de voorkant licht te laten worden en vervolgens weer laat remmend de bocht in te duikelen. Ga ik echt tot het gaatje, dan merk ik wel dat de enkele Brembo-schijf niet de bite van een dubbele setup heeft, al vind ik de remkracht ruimschoots voldoende. Trouwens: zo’n enkele schijf past imo beter in het “Simple.” plaatje.

Mono-power!

Niks mis met een dikke mono. Hij blinkt uit in souplesse, maar de quickshifter laat steekjes vallen.

Minder simpel is de quickshifter die zo nu en dan een steek laat vallen of zelfs in een valse neutraal terechtkomt. Ik besluit op de duur om bij het afschakelen altijd de koppeling erbij te pakken. Misschien niet helemaal de bedoeling, al rijdt het wel eens zo lekker. Want op de bak na is er aan motorsensatie geen gebrek. Met 75pk vermogen en 72Nm koppel begeeft de 792cc ééncilinder zich tussen de prestaties van andere twins en de combinatie van een sterke koppelcurve en een perfecte gasrespons is erg verslavend. Een vergelijkingstest tussen de middenklasse nakedbikes dringt zich op, of toch tenminste totdat ze er bij Husqvarna een bestelbon bijhalen.

De Afrekening

De Vitpilen moet in België 10.290 euro kosten, in Nederland wordt dat 11.950 euro. Afgaande op de prestaties van de motor kan ik dat prijskaartje moeilijk rechtvaardigen, al zijn er ook duurdere Europese motoren op de markt die niet aan de funfactor, noch aan de designklasse van de Vitpilen 701 kunnen tippen. Enkel de tijd zal uitwijzen of de Vitpilen 701 een verkoopsucces wordt, maar een stijlicoon is het in mijn ogen nu al.

Dashboard
Eenvoud is troef op de Vitpilen, al krijgen we op het kleine ronde dashboard best wel wat info (die niet altijd even goed afleesbaar is). Naast een klokje, toerenteller, snelheidsmeter, benzinemeter, olietemperatuurmeter en versnellingsindicator kunnen we twee tripmeters instellen. Links van het dashboard zijn er drie knoppen om de tripmeters in te stellen of het ABS/TC in- of uit te schakelen.

 

 

Remmen en vering
Vooraan zien we een volledig instelbare 43mm WP USD-vork met 135mm veerweg. Vooral de regelknopjes van de compressie- en rebound demping vallen op omdat ze gemakkelijk met je handschoenen bij te regelen zijn. De schokbreker achteraan is volledig instelbaar en heeft 135mm veerweg. In het voorwiel zit een enkele 320mm schijf met radiale vierzuiger, achteraan wordt dat een enkele zuiger met 240mm schijf.

 

 

Accessoires

Voorlopig zien we slechts enkele accessoires zoals een Akrapovic uitlaat, textiel zijtassen, bar-end spiegels, andere voetsteuntjes en spaakwielen. Wat ik daar graag nog bij zou zien is een set K&N luchtfilters die je kan zien als je het zijkapje uit het subframe verwijdert. Dit was zo op de conceptmotor, al kon Husqvarna het blijkbaar niet zo op de markt brengen omwille van homologatieproblemen.

 

Technische fiche

Husqvarna Vitpilen 701
Motor: 692cc, 4 kl./cil., vloeistofgekoelde monocilinder
Max. vermogen: 75 pk/8.500 o.p.m.
Max. koppel:  72 Nm/6.750 o.p.m.
Transmissie: zesbak, ketting
Frame: Aluminium trellisframe
Voorvering: WP 43 mm voorvork, volledig instelbaar, 135 mm veerweg
Achtervering: WP monoshock, volledig instelbaar, 135 mm veerweg
Voorrem: 320 mm schijf met radiale vierzuigerremklauw (Brembo Monobloc)
Achterrem: 240 mm schijf met eenzuigerremklauw
Banden voor/achter: 120/70 R17, 160/60 R17
Drooggewicht: 157 kg
Zithoogte: 830 mm
Tankinhoud: 12 l.
Kleuren: Zilver/Zwart
Prijs België: € 9.250,00
Prijs Nederland: € 11.950,00

De Vitpilen is veel meer dan enkel maar een mooi plaatje. Nu nog afwachten of straatrijders effectief vallen voor het merk Husqvarna en er de premium prijs willen bijnemen.
maxxFactor
81
rijplezier
78
gebruiksgemak
74
prijsfactor
69
wheeliemachine
88
bochtmeister
82
Pluspunten
Design
Heerlijke krachtbron
Licht rijwielgedeelte
Minpunten
Kleine tank
Geen zithouding voor een Iron Butt Rally
Stevig prijskaartje
79
maxxScore