“Elke motor accelereert nu eenmaal pijlsnel, ook een comfortabele BMW GS of 1400GTR, net zo snel als een elektrische Tesla auto die door de overheid fiscaal gestimuleerd wordt.”
Elk jaar opnieuw is het zo ver: het eerste zonnige weekend breekt aan, we halen collectief onze motor uit de garage en zondagavond berichten de media over ongevallen met motorrijders. Dit jaar zorgde de betrokkenheid van een zevenjarig jongetje dat het leven liet voor extra tragiek, waarbij onze gedachten uitgaan naar de families van beide slachtoffers.
Tekst: Renaud Amand
Foto: Shutterstock
Een dramatisch ongeval, waarbij het feit dat de motor te snel reed onbetwistbaar werd aangetoond. Een dramatisch ongeval waarbij iedereen die met de motor rijdt even stil heeft gestaan bij de gevaren van zijn hobby wanneer hij het diepdroevige bericht heeft gehoord. Een dramatisch ongeval waarbij de algemene media het niet kan laten om sportieve motoren af te schilderen als wapens die verboden zouden moeten worden…
“Altijd maar straffer, sneller, dodelijker,” kopt HLN, met nog maar eens een foto van een Suzuki Hayabusa als illustratie, met daarop een rijder zonder handschoenen en in basketters. Afgaand op de kleurstelling is de motor 17 jaar oud en zoals bekend hebben de Japanse fabrikanten na de hele Busa-hetse in 1999 besloten om hun motoren te begrenzen op 299 km/u. Daarbij wil ik absoluut niet poneren dat dit soort snelheden thuishoort op de openbare weg, maar de titel van het artikel is wel fundamenteel onjuist, temeer daar de fabrikanten de laatste decennia enorm veel werk hebben gemaakt van de passieve veiligheid door middel van tractiecontrole en alsmaar performantere ABS-systemen.
Het probleem met dit soort opiniestukken is dat je het risico loopt in de hoek te worden gedrumd van wegpiraten die vervolgens tegenover de ouders van verongelukte kinderen worden gezet. Alsof het feit dat je performante motoren niet wil verbieden/aan banden wil leggen automatisch zou willen zeggen dat je vóór verkeersongevallen bent en het leven van een kind niet belangrijk zou vinden. Dat is uiteraard flauwekul. Ik ben zelf vader en mijn zoontje is het allerbelangrijkste in mijn hele leven. Maar dat wil niet zeggen dat je meteen alle realiteitszin overboord moet gooien.
“Moeten motoren dan beperkt worden qua snelheid? En moeten we dan allemaal weer op regelmatige basis op ‘de rollekes’?”
In dit geval wordt de Kawasaki ZX-10R als schuldige aangeduid, waarbij we rechtstreeks citeren uit het krantenartikel: Een sportmotor met heel veel paardenkracht in een verhoudingsgewijs licht voertuig. Combineer die twee en je krijgt een dodelijke cocktail, genaamd ‘acceleratievermogen’. Een sportmotor heeft er maar enkele seconden voor nodig om vanuit stilstand z’n topsnelheid te bereiken en vaak is dát net het gevaarlijkste eraan. Dat is uiteraard helemaal correct, maar gaat hetzelfde niet op voor elke zware toermotor of middenklasse naked bike? Elke motor accelereert nu eenmaal pijlsnel, ook een comfortabele BMW GS of 1400GTR, net zo snel als een elektrische Tesla auto die door de overheid fiscaal gestimuleerd wordt. Heeft het dan wel zin om motoren uit een bepaald segment te verbieden? En zo ja, hoe gaan ze dat dan wel doen? Moeten motoren dan beperkt worden qua vermogen? Of op basis van hun silhouet indien ze een volle kuip en clip-ons hebben? Of moeten ze begrensd worden op snelheid? Zo ja, hoe gaan ze dat dan controleren? Moeten we dan allemaal weer op regelmatige basis op ‘de rollekes’?
Wie even iets langer nadenkt komt al gauw tot de conclusie dat het niet bij het hoogperformante voertuig is waar het probleem ligt, maar bij de persoon die in het zadel of achter het stuur zit.
Een persoon van vlees en bloed die op heel veel momenten en om heel veel verschillende redenen een inschattingsfout kan maken. Kickte de rijder die het ongeval heeft veroorzaakt op snelheid? Was hij te laat voor een belangrijke afspraak? Of nijdig omwille van een ruzie met een vriend of vriendin? Was hij verstrooid? Moe? Afgeleid? We zullen het nooit weten, want ook hij kan het niet navertellen. De reden is daarbij ongeschikt aan het feit dat hij de verkeerswet heeft overtreden en een inschattingsfout heeft gemaakt met dramatische afloop. Had de uitkomst van het drama echter anders geweest indien hij op een naakte 600cc middenklasser had gezeten?
“De wereld is veiliger dan ooit, maar toch zijn dit soort drama’s niet uit de wereld te krijgen. Waarom? Omdat het eigen is aan de mens dat we sporadisch domme dingen doen?”
Zou het niet mogelijk zijn dat er altijd dodelijke ongevallen zullen zijn tenzij we alle gemotoriseerde voertuigen afschaffen of begrenzen tot 30 km/u, om de eenvoudige reden dat we mensen zijn? Impulsieve, moeilijk in te schatten wezens die bovendien ook nog eens met veel op een kleine oppervlakte samenleven. Dat zorgt voor opwindende mogelijkheden en interacties, met als onherroepelijke nevenwerking drama en gevaar. Dat laatste is iets dat we proberen uit onze samenleving te bannen, op alle mogelijke manieren.
In het geval van motorrijders betekent dit betere opleidingen en veiligere motoren en kledij. Fietsers dragen alsmaar vaker een helm en auto’s zitten vol airbags. De wereld is veiliger dan ooit, maar toch zijn dit soort drama’s niet uit de wereld te krijgen. Waarom? Omdat het eigen is aan de mens dat we sporadisch domme dingen doen? Zal een verbod of begrenzing van sportmotoren daar echt iets aan veranderen? Zou dat de oplossing zijn opdat dit nooit meer zou gebeuren? Bestaat zo’n oplossing überhaupt? Met alert zijn en continu correct risico’s trachten in te schatten komen we al een heel eind, vooral in het zadel van een motorfiets.
Ongeacht of het een sportmotor is of niet.