Onze man in het BK: Croix (video!)

Onze getemde racepiloot Benjamin ‘Benji’ Vanacker is ook dit jaar opnieuw actief in het Belgisch Kampioenschap. Op een oude, maar door MGB Racing piekfijn geprepareerde Ducati Supersport probeert hij de jongens in de Aprilia RS660 cup en Twin Trophy het vuur aan de schenen te leggen. Maar veel belangrijker nog is de strijd met Benjamin’s grootste vriend, vijand en onverbiddelijke scherprechter: de chrono.

Tekst: Benji
Foto’s: DECA
(met dank voor de snelle levering!)

Vrijdag: aankomen, stof afblazen, knallen…en crashen

Na de lange winter beslissen we de oefendag op vrijdag mee te pikken. Kwestie van de spreekwoordelijke stofnetten weg te blazen & belangrijke dingen te controleren. Zoals bijvoorbeeld; zit het gashendel nog altijd rechts op een motorfiets en hangt er ergens daarbij ook een remhendel. De dag bouwt goed op, de snelheid komt langzamerhand terug. Einde recht stuk, terwijl ik volop aan het aanremmen ben (en net twee mensen wil uitremmen), beslissen de hemelsluizen open te gaan. Al zij het kortstondig, wel degelijk met enthousiasme. Het remmen-gedeelte lukt nog net, het insteken-gedeelte iets minder. Voor ik het goed & wel besef, lig ik samen met de Duc op de grond en kijk wat verdwaasd in het rond. De andere twee piloten weten me mooi te ontwijken & ik zie m’n teamgenoot voor dit jaar iets verder in de bocht ook op de grond liggen. Goed begonnen is half … ? Gelukkig alletwee zonder al te veel erg, we laten het niet te veel aan ons hart komen. De schade is miniem, even later terug op de motor en de rest van de dag tamelijk goed overleefd. De chrono blijft steken op 58.7, dit kan en moet sneller. 

Zaterdag: Records sneuvelen!

Gemotiveerd vat ik de eerste kwalificatie sessie aan. Deze staat tamelijk vroeg gepland. Het is fris, maar de baan ligt er goed bij. Ik probeer een constant ritme te behouden als oefening voor de wedstrijd. Een snelle tijd zetten is 1 iets, constant die tijd vasthouden is een ander paar mouwen. De sessie wordt afgesloten met een 58.7, wat resulteert in een voorlopig 9de startplek. Ferre Fleerackers verbaast vriend en vijand met een rondetijd van 55.56, waarmee hij maar liefst 1.5seconde losstaat van de 2de plaats! Tot zover de excuses, Ferre bewijst voor iedereen dat het harder kan.  
In de 2de sessie weet ik mijn tijd in de allerlaatste ronde aan te scherpen naar 57.8! Een nieuwe, persoonlijk beste tijd hier met de Duc. Net dat tikkeltje motivatie die nodig was om met vertrouwen de zondag aan de start te staan. Desondanks de verbeterde tijd, sta ik nog altijd op dezelfde startplaats. De competitie in de SuperTwin klasse is er niet minder op geworden!  

Zondag: Mist en very close racing

Deurtje van de caravan opendoen, verwelkomd worden door dikke mist. Hmm, dit stond helemaal niet in de planning? Verbaasde ochtendblikken overal te zien, meestal gemengd met een tikkeltje nervositeit. De organisatie verwittigt iedereen tijdig dat de races uitgesteld worden. De stress maakt plaats voor rust. Tijd genoeg om alles nog eens te overlopen en te controleren. Uiteindelijk breekt de zon doorheen de mistlaag en ligt het circuit van Croix er idyllisch bij. Let the races begin!

Ik start helemaal langs de binnenkant, vanop de 3de rij. Ik slaag erin de start niet volledig te verknallen en kom tamelijk goed weg met enkele plaatsen winst. Plots schiet er uit het niets de Kawasaki van Xavier Denis voorbij, die zomaar naar de kop van het veld toesnelt. We geraken allemaal de 1ste bocht zonder kleerscheuren door. 1 vreemde eend in de bijt, Cyril Lecocq op een getunede CB500, smijt zijn moto rond alsof het een mountainbike was. Vol enthousiasme gaat hij op het gas en verliest bijna de achterkant volledig. Het deert hem echter niet en al schuddend vervolgt hij z’n wedstrijd. Ik besluit te wachten tot op het rechte stuk om hem in te halen. De topsnelheid van de 500 ligt een stuk lager dan die van de Duc en probleemloos kom ik hem voorbij. De deur mooi dichthouden in de bocht zelf was belangrijk, want de minste opening is genoeg uitnodiging voor Cyril! Snel vind’k de aansluiting bij Xavier, maar hem inhalen bleek moeilijker dan gedacht. Terwijl ik zit te twijfelen, komt Gauthier de Hert buitenom in bocht 3. Ik gun hem net genoeg ruimte en zij-aan-zij gaan we door bocht 4 & 5! Hij kan me succesvol uitremmen bij bocht 6 en ik probeer aan te pikken op het rechte stuk. Zijn exit was beter en ik kom net te kort, toeme! Bij het aanremmen in bocht 1 gaat hij te wijd, maar behoudt mooi de snelheid langs de buitenkant. In bocht 3 probeert hij opnieuw buitenom te gaan, ditmaal bij Xavier. Xavier ziet of hoort Gauthier niet, en duwt hem wijd. Even is er contact tussen de twee, maar Gauthier knalt rustig verder. Ik probeer op mijn beurt Xavier uit te remmen voor bocht 6, wat lukt! Halverwege het rechte stuk is de snelle Kawasaki daar echter al terug. Ik blijf er (weliswaar ongewild) nog een ronde achter. Tijdens het aanremmen voor bocht 1 komt plots Joshua Broes langszij. Ik laat de motor veel te wijd lopen en Joshua passeert moeiteloos. Ik weet dat zijn tempo gevoelig sneller is dan het mijne & wil aanpikken. Joshua maakt korte metten met Xavier en gaat ervandoor. Ik probeer opnieuw Xavier uit te remmen, zelfde resultaat. Een volledige ronde zit ik te klooien om ernaast te geraken, maar geraak niet verder. Opnieuw (ja, echt nogmaals diezelfde poging) rem ik hem uit in bocht 6. Op het rechte stuk waaier ik naar de rechterkant van de baan & dwing hem zo buitenom te moeten voor het aanremmen van bocht 1. Hij komt ernaast in de remmen, maar haalt de apex niet helemaal! Vliegensvlug duik ik in de vrijgemaakte plaats en rem later dan ooit naar bocht 2 toe. Dit loopt gelukkig goed af & de rest van de wedstrijd komt Xavier me niet meer voorbij. Eindresultaat; een 8ste plaats! Toch 1 plaats goedgemaakt en een spannende wedstrijd!  

Race 2 verloopt iets minder tumultueus. Ik maak opnieuw een goeie start en kan enkele plekken heroveren. Na 1 ronde komt Joshua Broes in het aanremmen naar bocht 1 me opnieuw voorbij. Nu niemand anders in de weg, aanpikken dus! Ik bijt m’n tanden stuk op het tempo dat Joshua neerlegt, en moet met lede ogen aanzien hoe de Aprilia kleiner en kleiner wordt. Tijdens het hele tanden-breken-proces, slaag ik er meermaals in onder m’n beste tijd te komen. Op het pitbord staat te lezen dat het gat naar achter toe vergroot, geen stress. Lekker rondjes knallen op een zonnig Croix, er zijn saaiere dingen om te doen op een zondag… Door een valpartij van een piloot voor me, schuif ik nog een plaats op. Eindresultaat; een 7de plaats!  

Al bij al een geslaagd eerste race-weekend. Qua tijden zijn we een seconde sneller dan vorig jaar op hetzelfde circuit. Het gevoel zit goed & de motor loopt beter dan ooit! Vol vertrouwen richting Hengelo op 6 & 7 mei, op de spectaculaire Varsselring.  

Dankwoord  
MGB Moto en al hun sponsoren om me opnieuw het vertrouwen te geven en de Ducati te besturen. Hun vele werk tijdens de winter laat al z’n eerste indrukken na. Hopelijk kunnen we dit jaar het volledig potentieel laten zien!  
Electro Andre Gevaert als persoonlijke sponsor om me nu al voor het 3de jaar op rij te steunen in dit avontuur!  
MaxxMoto voor de samenwerking en het geduld. 
Chief mechanic Bart “Barrie” Vanthournout voor al de vrijgemaakte tijd, de altijd goedlachse sfeer en heldendaden als ik weer iets laat vallen. Legend!  

Alle concullega’s op en naast het circuit voor de sfeer & de vele vrienden/familie/supporters die dit weekend tijd vrijgemaakt hebben om te komen kijken! Zonder jullie geen koers!  

Ostend Motorsport voor de organisatie van dit succesvol evenement.  

Ciao! Benji #117