Weet je nog, de nineties? Net voor de opkomst van de hyper-performante superbikes, spanden motoren als de Yamaha Virago en Honda Rebel de kroon in motorland. Betaalbare en betrouwbare choppertjes uit het land van de rijzende zon die anno 2021 compleet voorbijgestreefd wegkwijnen in een garage, als ze al niet verhipsterd werden tot een cafe racer. Enter Royal Enfield met de toekomst van lichtgewicht cruisen…en die trekt verdraaid veel op het verleden.
Tekst: Arno Jaspers
Foto’s: Target Press
Kledij: Dainese by Bimoto
Zelf een keertje Royal Enfield testrijden? Klik hier!
Compleet nieuw gamma
OK, je moet even doorheen het zeemzoete marketingverhaal van ‘het langstlopende motormerk ter wereld’ heen kijken, want het ooit roemrijke Britse Royal Enfield is al eventjes een 100% Indische operatie. Het bedrijf boorde lange tijd door op de simplistische (Met een hamer, ducktape en WD-40 repareer je alles!) Bullets, maar sinds een paar jaar is er meer aan de gang.
De 650 twins zijn leuke en goede motoren, de Himalayan is de betaalbare grote mono waar veel wereldreizigers – en wannabe wereldreizigers – op zaten te wachten en nu pakt het merk dus uit met een lichte luchtgekoelde 350 mono.
Eerlijk is eerlijk: ik had eerder gehoopt op een oldschool Honda CB nakedbike dan deze kleine cruiser, maar de Indiërs zijn niet vies van platform-productie, dus we mogen ons ongetwijfeld nog aan meer 350’s verwachten.
Sterker nog, de country manager verklapte dat we de komende vijf jaar nog 28(!) nieuwe modellen gepresenteerd krijgen. Fingers crossed dat de Indiërs hun ambitieuze plannen kunnen waarmaken.
Neo-retro, met nadruk op Neo
Genoeg achtergrondinfo: vandaag sta ik aan de kade in Rotterdam te kijken naar een flinke lineup Meteor 350’s. Met z’n 350cc, 20pk sterke eencilindertje is dit een motor op de maat van beginners die het vooral moet hebben van charme, uitstraling en een geslaagde detailafwerking.
De link met het verleden van Royal Enfield is geslaagd, maar tegelijk zien we een mooie combo van een LCD-dashboard met analoge tellers en daarbij nog de Royal Enfield Tripper, oftewel een eigen GPS-platform dat samenwerkt met een app op je smartphone.
Voldoende nieuwigheden om te testen dus, en daarom vertrekken we op een tochtje door de Rotterdamse binnenstad, gevolgd door wat vlotter cruisen buiten het centrum.
Chop chop!
De klassieke ‘voeten vooruit’ zithouding valt me eigenlijk nog mee, met een mooi rechte kniehoek en veel ruimte voor je bovenlichaam. Het stuur valt netjes in de hand, het optionele windschermpje leidt de wind mooi rond m’n helm en ik was bijna vergeten hoe relaxt rijden het is op een cruiser.
De hak-teen schakelpook is wel wennen, al snap ik volledig hoe zeker kortgebeende rijders zich thuisvoelen op zo’n choppertje. Met een brede stuuruitslag en trefzeker stuurkarakter, gids je de Meteor 350 vlot over een examenparcours – of gewoon naast alle hindernissen die we tegenkomen in centrum Rotterdam.
Het moet gezegd: ik ben aangenaam verrast. Maar da’s misschien nog het meest te danken aan het motorblokje.
Héérlijke mono
In tijden van Euro5-normen, variabele kleptiming en precisiekoeling is het bijna onvoorstelbaar dat de Indiërs nog luchtgekoelde mono’s blijven bouwen. Deze motorarchitectuur werd door de grote Japanse en Europese merken grotendeels afgeschreven en da’s ergens toch zonde.
Het karakter van zo’n mono oliekoeler blijft heerlijk, zeker als het aangevuld wordt met een balansas om de zwaarste trillingen af te vlakken en een soepele versnellingsbak met lichte koppeling. Bovendien ben je met 20pk nog steeds het autoverkeer ruim te snel af. Verwacht alleen niet van snelheidsrecords te breken…
Triomf van Royal Enfield
Hoe langer we rijden, hoe meer ik onder de indruk ben van de Meteor die alles in zich heeft om de productiekwaliteit van zo’n ander Brits-Aziatisch merk (kuch, Triumph, kuch) naar de kroon te steken. Zeker als je de prijs erbij pakt. Voor amper € 4.500 (BE) – vanaf 4.399 voor de effen kleur – en € 5.000 (NL) krijg je echt wel veel motorfiets en met drie jaar garantie slaap je helemaal op beide oren.
Want aan het einde van een dag testrijden blijft het uiteraard een stukje raden naar de betrouwbaarheid op lange duur. Wat ik wel al kan meegeven is dat Royal Enfield meteen ook een hoop accessoires ter beschikking heeft en dat het dealernetwerk in de lage landen ook mooi vertegenwoordigd is.
Het enige wat minder indruk op me maakte, was de tripper-app. Hoe hard elk motormerk ook probeert van een eigen navigatie app te ontwikkelen, er zijn er weinig tot geen waarbij de connectiviteit naar behoren werkt (laat staan in een grote groep journalisten die stuk voor stuk met andere types smartphone tegelijkertijd probeert te verbinden…) Laat dit soort dingen dus maar over aan GPS-specialisten en specifieke route-apps en voorzie liever een goeie smartphone houder. De USB-aansluiting zit immers al klaar…
Conclusie
Hoe fijn de Meteor 350 ook rijdt, het hele verhaal van 28 nieuwe modellen blijft nog het meeste van al nazinderen. En het doet me jammer genoeg denken aan Harley-Davidson dat een gelijkaardige strategie presenteerde…vlak voor een grote crisis.
Ik wens de Indiërs alvast meer succes toe en vooral nog enkele extra modellen op basis van het motorblok van deze 350. Voldoende power voor de snelweg en een leuk karakter, meer moet het soms echt niet zijn.
Royal Enfield is bezig aan een sterke opmars en luisterde duidelijk naar de – soms harde – kritiek die er een aantal jaar geleden was op hun allereerste cafe racer. De archaïsche tellers, goedkope stuurknoppen en lamentabele afwerking werden vervangen door producten op maat van een Europees doelpubliek. De Meteor lost alvast alle verwachtingen in en voor 2022 voorspel ik nog veel moois van dit merk.
Zelf een keertje Royal Enfield testrijden? Klik hier!
