Terugblik: Ducati Day 2020

Corona mag de circuitkalender dit jaar grondig overhoop gegooid hebben, maar gelukkig zijn er nog zekerheden: op 20 september stond Spa-Francorchamps in het teken van de jaarlijkse Ducati-Day! MaxxMoto was erbij en Yours Truly kon plaatsnemen op enkele exclusieve Italiaanse raspaardjes.

Tekst: Arno Jaspers
Foto’s: Jonathan Godin


Na de introductie van de V4 Streetfighter, Panigale V2 en grondige vernieuwing van de Panigale V4, kan je wel zeggen dat 2020 – zelfs gezien de omstandigheden – een Grand Cru is voor Ducati. Het sportieve Italiaanse merk luisterde goed naar haar fans, bracht langverwachte modellen uit én…organiseerde als enige merk dit jaar ook een officiële circuitdag in samenwerking met DG Sport. Wat mondmaskers en handgel konden de pret niet drukken, of toch zeker niet voor de Ducati-liefhebbers die zich aan een testrit waagden.

De felbegeerde Panigale V4 Superleggera was er jammer genoeg enkel om naar te kijken – tenzij je natuurlijk effe de kostprijs van om en bij de 100.000 euro wilde ophoesten – al stonden een paar V2’s, V4SF’s en V4S Panigales te smeken voor een testritje. En wie ben ik dan om nee te zeggen…


Vanaf de eerste seconde in de allereerste sessie sta ik te springen van enthousiasme. Circuittijd op de mooiste omloop ter wereld is een schaars goed en het wordt er niet slechter op als je mag vertrekken met 214pk onder je gat. De power van de Panigale V4S volstaat ruimschoots om even de Raidillon op te knallen en het zal je niet verbazen dat ik veel eerder tegen m’n eigen limieten aanliep dan tegen die van de motor.

Na 20 minuten kan ik geen vergelijking maken met het 2019- model, al durf ik wel te stellen dat deze Pani het nog steeds moet hebben van z’n stabiliteit onder hellingshoek, snoeiharde remmanoeuvres en furieuze acceleraties. Oftewel drie dingen waarvoor je ’s ochtends vroeg op een fris Francorchamps best een pamper aandoet. Het omgooien in de chicanes of insturen bij krappe bochten is wel spierballenwerk, maar da’s snel vergeven zodra je op de lange rechte stukken achter het kuipruitje wegkruipt en de teller richting 300 gaat.

Sessie twee brengt meer van dat en na afloop kan ik nog net een Nederlander afluisteren die ook van een Pani V4 afstapte. “Nou, dat was gewoon eng. Het ding accelereert zo hard, ik schrok me het lazarus.” Meer woorden moeten we daar niet aan vuil maken, want na een korte middagpauze mocht ik aanschuiven bij de Streetfighter V4S. Een nakedbike op Spa-Francorchamps klinkt sowieso uitdagend en gezien m’n vorige ervaringen met de V4SF was ik er al niet helemaal gerust in. Reclamefoto’s van Ducati zelf vertellen nochtans dat dit ding probleemloos circuitasfalt verslindt en ook collega-tester Leo was na z’n laatste ritje al meer overtuigd van de stuurcapaciteiten.

Na wat instelwerk op vlak van elektronica en vering is het werken geblazen. Letterlijk. Met de volle wind in je bakkes is het fysiek heel zwaar om op de snelle stukken het stuur vast te houden en ook m’n hoofd wordt er quasi afgerukt. (Gelukkig heb ik een dikke nek.) Een enkele keer zie ik de 280 verschijnen op de teller en aan sensaties is er geen gebrek, al kan het met toch niet echt bekoren. Misschien is het een stukje vermoeidheid, misschien heb ik meer tijd nodig om een deftige vering setup te vinden, maar nu kan ik enkel zeggen dat de Streetfighter niet m’n vriend is. Ik loop 20 minuten lang door iedere bocht te dweilen en ben na afloop pompaf.

Tijd voor een verfrissingskuur in de vorm van de Panigale V2, een motor waarvan ik nog voor het einde van de pitstraat al kan zeggen dat hij me beter ligt. Net als de 899 en 959 staat deze baby-Pani onterecht in de schaduw van grote broer en hoewel hij minder pk’s heeft, weet hij te imponeren met z’n strak rijwielgedeelte. Vergis je niet, er schuilen nog steeds 155 Italiaanse hengsten in het vooronder en ook de elektronica is op topniveau (net zoals het prijskaartje vanaf 18.590 ballen, jawadde). Het is dus vooral het moeiteloze, messcherpe stuurkarakter wat in de smaak valt en ik ben maar wat blij dat dit pareltje voor het einde gespaard bleef.

Knalrode motoren, een stralend zonnetje en het circuit van Spa-Francorchamps. Alsof dat niet genoeg ingrediënten zijn voor een topdag, moet het gezegd dat de sfeer onder Ducatisti zelfs in Coronatijden iets heel bijzonders blijft. Zelfs zonder extra publiek zorgden de afgevaardigden van de dealerships uit Aarschot, Antwerpen, Gent, Herzele, Zolder, Brussel, Wallonië en Nederland voor een stevige opflakkering van het Ducati-virus. Zelfde afspraak in 2021?

Met dank Ducati Benelux, Jonathan Godin voor de prachtfoto’s en alle usual suspects die we na een veel te lange coronapauze nog eens op circuit zagen!