MotoGP Qatar: De Review

Nieuwe sterren schitteren, oude vervagen

De race op zondag in Qatar werd de perfecte samenvatting van het hele weekend. Een rampscenario werd voorkomen en waar iedereen op hoopte, werd waarheid. We zagen drie geweldige races, waaronder één heel interesante en iedereen kwam er – min of meer – zonder kleerscheuren vanaf. Er werden sterren geboren, sommige zoals voorspeld, andere uit het niets. Het voelde aan als het begin van een geweldig nieuw tijdperk.

De MotoGP-race was (eens ze op gang geraakte) de heerlijke wirwar die we verwachtten. In de Moto2 bevestigden de topfavorieten en in de Moto3 zagen we dat de rookies van vorig jaar volwassener waren, wat zorgde voor een bloedstollende race.

Raar weertje

Dit alles werd in de hand gewerkt door de vreemde weersomstandigheden. Kleine regenbuien verdwenen doorheen de dag en het merendeel van de tijd bleef het droog. Maar toen de Moto2 de pit inrolde, voelden we opnieuw lichte druppels. Nét wanneer de grote jongens aan de start stonden, begon het feller te regenen en toen brak er een lichte paniek uit.

Nuja, paniek is misschien niet het juiste woord, want alles viel stiel. De race werd uitgesteld en hoewel de baan grotendeels droog lag, waren bocht 14 en 16 kleddernat. De rijders deden een verkenningsronde en vervolgens werd er druk overlegd over wat het verdere verloop zou zijn. Sommige racers bleven wachten op de grid, een paar gingen terug naar de pitlane en na enige tijd volgde dan de beslissing van de racedirectie: de race werd met twee ronden ingekort en de rijders kregen een extra warm-up lap. Ondertussen was het al 9u40 en indien de race niet snel zou beginnen, dan zou er teveel verraderlijk douw op het asfalt liggen.

“De man van Michelin zei dat ik de enige op de harde band was en dat ik riskeerde te crashen. Dus koos ik voor de medium, een vergissing.”
-Marc Márquez

Bandentwijfels

De vertraging zou zijn impact niet missen. Met name op de Honda-rijders, want zij hadden de hardste voorband nodig om ervoor te zorgen dat het rubber niet zou oververhitten tijdens hun strakke remacties. Die hadden ze immers nodig om de meters goed te maken die ze verloren in de acceleratie t.o.v. de andere teams. De mindere weersomstandigheden zorgden ervoor dat Michelin de medium band aanraadde. De teams gingen er in mee, de rijders ook, maar met tegenzin. “Ik stond op de harde band, al kreeg ik ook mijn twijfels. De man van Michelin zei dat ik de enige op de harde band was en dat ik riskeerde te crashen. En dus koos ik voor de medium, een vergissing” aldus Márquez. Dat wist hij echter pas aan het einde van de race. “Ik denk dat ik met de harde band had kunnen vechten voor de overwinning, al was ik voor hetzelfde geld gecrasht. De harde band geeft minder waarschuwingen.”

Cal Crutchlow was minder koelbloedig over de situatie: “Ik maakte geen verkeerde keuze, want ik kreeg geen keuze. Ik gok nooit met mijn banden en normaliter volhard ik 100%. Nu werd er boven mijn hoofd een beslissing genomen en vertrok ik op de verkeerde. Toen ik me pas echt realiseerde wat er gebeurde, was er geen tijd meer om de banden opnieuw te veranderen. Exact hetzelfde gebeurde bij Marc.”

“De eerste race op deze manier beginnen is goed voor de gemoedsrust en het vertrouwen. Ik kon zien hoe de piloten reden en dit is een goede les voor me.”
-Johann Zarco

Márquez’ bandenkeuze zou pas aan het einde van de race belangrijk worden. Tijdens de eerste paar ronden waren alle ogen immers gericht op Johann Zarco. De Fransman kwam aan de leiding en legde de zweep erop. Hij leek alles perfect onder controle te hebben voor een vijftal ronden en het zag er erg veelbelovend uit. Hij reed comfortabel weg, maar een klein foutje bij bocht twee werd hem fataal. Hij geraakte van de ideale lijn af en crashte.

“Ik had een goede start en voelde me echt in vorm in vergelijking met de andere rijders,” zei Zarco achteraf. “Ik ben blij dat ik wat inhaalmanoeuvres kon maken en comfortabel aan de leiding geraakte. Het gevoel zat goed en ik wilde niet harder pushen omdat ik dicht bij de limiet zat en nét iets te wijd in bocht 2.” Een podium zat er zeker in en na zijn demonstratie denk ik niet dat daar nog iemand aan twijfelt. Zarco is een excentrieke rijder en net daardoor is hij zo snel. Hij heeft veel hoop op een goed seizoen dankzij die eerste zes rondjes. “De eerste race op deze manier beginnen is goed voor de gemoedsrust en het vertrouwen. Ik kon zien hoe de piloten reden en dit is een goede les voor me.”

Franse revolutie

Zarco kreeg meer dan een blik op ‘s werelds snelste piloten, hij kreeg ook eventjes alle aandacht. De Fransman en zijn Monster Tech 3 teamgenoot Jonas Folger werden tijdens de tests van dichtbij in de gaten gehouden door niemand minder dan Valentino Rossi en nu kon hij de satellietrijders van dichtbij bestuderen. “Ik had Zarco vooraan verwacht, maar niet op deze manier. Hij was mijn nachtmerrie tijdens de wintertests omdat hij altijd vooraan reed,” aldus de GOAT. Het was Franco Morbidelli (een teamgenoot in de VR46 Academy) die Rossi waarschuwde voor Zarco. “Morbidelli vertelde me dat Zarco speciale dingen deed in de Moto2, zeker tijdens de laatste 10 ronden.”

Cal Crutchlow schreef het succes van Zarco en Folger toe aan de Yamaha M1. Volgens hem – en vele anderen – is het veruit de gemakkelijkste motor op de grid. Rossi was het daarmee eens. “De motor die zij hebben is misschien wat gemakkelijker om te berijden. De Yamaha is een ideale motor om je eerste stappen in de MotoGP te zetten. Ervaring en omgaan met druk is nog iets anders, al deden ze zeker een uitstekende job.”

“Maverick Viñales startte rustig en wilde niet te veel risico’s nemen na enkele schrikmomenten.”

Toen Zarco viel, leek het erop dat hij de race aan Andrea Dovizioso schonk. De fabrieks Ducati-rijder zat op de ideale plek om te profiteren en de Ducati is erg sterk in Qatar. Of toch op zijn minst in de handen van rijders die er ervaring mee hebben. Maar het was een andere Yamaha-rijder die op dreef kwam. Maverick Viñales startte rustig en wilde niet te veel risico’s nemen na enkele schrikmomenten. Terwijl zijn vertrouwen groeide, kwam hij dichter en dichter bij de leiders.

Kan hij ook vechten?

De vraag was: zou hij ze kunnen inhalen. Ondanks zijn overwinning op Silverstone, bleef het een vraagteken of Viñales zou kunnen vechten met de toppers. Hij weerlegde alle twijfels op grandioze wijze dankzij een mooie strijd met Dovizioso. Viñales wist dat hij de Italiaan vroeg moest inhalen opdat Dovi niet van de topsnelheid van de Ducati zou kunnen profiteren. De jonge Spanjaard ging er ijskoud voorbij, tot vier keer toe. Zijn inhaalbewegingen werden met chirurgische precisie uitgevoerd.

Een passeerbeweging in de voorlaatste ronde bij bocht 5 bleek voldoende om een klein gat te maken en zo de overwinning naar zich toe te trekken. Maverick Viñales’ laatste ronde was zijn snelste ronde van de race en daarmee voegde hij zich bij een klein groepje rijders dat meteen na een teamwissel de eerste race op hun naam kon schrijven. De laatste twee keren dat dat gebeurde, was toen Casey Stoner de switch maakte naar Ducati en vervolgens naar Honda. De verandering naar Yamaha is momenteel de gemakkelijkste omdat de M1 zo’n goede motor is, al heb je meer dan dat nodig om een race te winnen. De klim naar de top is misschien gemakkelijker bij het blauwe merk, al heb je nog steeds alle talent en doorzettingsvermogen nodig om op het hoogste schavotje te geraken. Kunnen we Maverick Viñales’ naam al op de trofee voor de eindoverwinning zetten? Dat is te vroeg, al kunnen we hem op z’n minst bij de ‘aliens’ rekenen.

“Het maakte niet uit wie er op het rechte stuk achter de Honda’s zat, ze zouden het duel verliezen.”

De afwezige olifant in de kamer was Marc Márquez. Hij werd vierde op zeven seconden van de winnaar, al zaten een foute voorband en problemen met de acceleratie van de Honda er voor iets tussen. Dat laatste probleem werd keer op keer zichtbaar bij het opdraaien van het rechte stuk. Het maakte niet uit wie er op het rechte stuk achter de Honda’s zat, ze zouden het duel verliezen. Marc Márquez werd ingehaald door de GSX-RR, de M1…om maar niet over de Ducati te beginnen. Dani Pedrosa werd zelfs op de hielen gezeten door de Aleix Espargaro op de Aprilia RS-GP. Espargaro is nochtans twintig centimeter groter en stukken zwaarder dan Pedrosa.

Big Bang (maar weinig impact…)

Het zijn vreemde tijden voor Honda, hoewel Márquez tijdens de tests verschillende keren zei dat de Honda dit jaar beter is dan vorig jaar. De acceleratie blijft een probleem, al is de nieuwe big-bang motor zeker een vooruitgang ten opzichte van de screamer van vorig jaar. Het probleem is dat deze radicale verandering in ontstekingsinterval ervoor gezorgd heeft dat Honda opnieuw moest beginnen met de afstelling van de elektronica. Dit deed het merk vorig jaar ook al en toen duurde het tot de zomerpauze om het Magneti Marelli systeem op punt te krijgen. Met een jaar ervaring onder de gordel zou het proces nu sneller moeten gaan. De RC213V zal niet zo bokkig blijven en eens de acceleratie verbetert, verwachten we Marc Márquez opnieuw in de strijd vooraan.

“Andrea Dovizioso’s prestatie volledig toeschrijven aan de pk’s van de Ducati is onterecht.”

Ondank alle focus op het duel tussen Viñales en Márquez, gaf de wedstrijd in Qatar niet aan dat deze twee rijders de strijd om het kampioenschap zullen uitvechten. Het is gemakkelijk om de prestaties van de andere rijders op de grid over het hoofd te zien. Andrea Dovizioso’s prestatie volledig toeschrijven aan de pk’s van de Ducati is onterecht. Hij reed een goede race en heeft zijn best gedaan bij de ontwikkeling van de nieuwe Desmosedici. Dovizioso kan later remmen dan vorig jaar, al ontbreekt het de Italianen nog aan finesse in de bocht.

En Rossi?

Valentino Rossi was even verrast als iedereen om op het podium te eindigen. Het was een moeilijk weekend voor hem, tot de race van start ging. Oude problemen kwamen opnieuw bovendrijven tijdens de test op donderdag en de vrije training op vrijdag had niet alles opgelost. Het aflassen van de sessie op zaterdag betekende dat de problemen niet weg waren, al brachten de koudere temperaturen soelaas. Rossi blonk uit in moeilijke omstandigheden en ondanks een duwtje van Cal Crutchlow bij de start, reed Rossi in geen tijd van de tiende plek naar de koprijders.

Kan de man uit Tavullia een tiende Grand Prix titel op zijn naam schrijven? Het is er zeker niet gemakkelijker op geworden, al leiden we uit de eerste race af dat de kans niet onbestaande is. Dan zal hij uiteraard wel races moeten winnen, gelukkig voor hem trekken we binnenkort naar Argentinië, één van zijn favoriete circuits.

Gevaarlijke outsiders

Andrea Iannone was ook bij de koplopers totdat hij crashte. Dat was niet helemaal zijn eigen fout. Hij misrekende zich in de lagere bochtensnelheid van Márquez’ Honda en kwam een tikkeltje te dichtbij. Zijn voorwiel raakte de achterkant van de Repsol-Honda en een fractie later schoof hij over het asfalt. Iannone’s prestatie liet in ieder geval zien dat de Suzuki GSX-RR potentieel heeft. Waar was hij geëindigd zonder de crash?

“Ik denk dat we voor het podium konden vechten. De derde plek moest makkelijk haalbaar zijn. De Suzuki heeft een hoge bochtensnelheid en hij draait erg gemakkelijk. Bij het ingaan en uitkomen van de bocht zijn er nog moeilijkheden, al heeft de motor zeker potentieel,” aldus Iannone. Alex Rins bevestigde door negende, en eerste rookie te worden (of toch tenminste na de crash van Zarco).

“Het is een echte zondagsmotor”

– Aleix Espargaro, over zijn Aprilia

De meest opmerkelijke prestatie was voor Aleix Espargaro. In zijn eerste rit op de Aprilia reed hij naar een zesde plek, het beste resultaat voor Aprilia in de MotoGP. Hij vocht lange tijd met Dani Pedrosa en het is duidelijk dat Espargaro zich thuisvoelt op de Italiaanse motor. Een goede winterontwikkeling heeft van de Aprilia bijna een écht competitieve motor gemaakt. “De motor is beter tijdens de race dan tijdens de oefensessies. Het is een echte zondagsmotor,” aldus Espargaro. Hij mocht het Parc Fermé in als beste satellietrijder en dat bracht een bizarre situatie aan het licht. Aprilia heeft namelijk een samenwerking met Fausto Gresini als het Gresini Aprilia Team en IRTA ( de organisatie die over dit soort dingen gaat) beschouwd Aprilia dan ook als een privaat team, hoewel ze uiteraard een fabriek achter zich hebben. Misschien is het tijd om hier een einde aan te maken?

Ontgoocheling

Er waren dit weekend ook wat minder positieve noten, niet in het minst Jorge Lorenzo’s eerste race op de Ducati. Als elfde over de lijn komen, twintig seconden na de winnaar en zijn teamgenoot is ongetwijfeld niet wat Lorenzo in gedachten had als start van het jaar. “Ontgoochelend. Dit was geen gedroomd debuut.” Lorenzo maakte een fout in bocht vier, verliet de piste en kon pas als zestiende terug invoegen. Hij had zijn tijd nodig om opnieuw op snelheid te komen, maar na vijf of zes snelle rondjes kreeg hij het moeilijk. Zijn snelle ronden waren even snel als die van de koplopers, al kon hij dat tempo niet volhouden zodra de bandenkwaliteit daalde.

“Het verschil is er vooral wanneer de banden minder goed zijn. Met een mindere achterband kan Dovizioso toch goed blijven rijden, vermoedelijk dankzij zijn andere rijstijl.”
– Jorge Lorenzo

Gevraagd naar een vergelijking tussen zichzelf en zijn teamgenoot, lichtte Lorenzo zijn zwakke punten toe. “Het verschil is er vooral wanneer de banden minder goed zijn. Met een mindere achterband kan Dovizioso toch goed blijven rijden, vermoedelijk dankzij zijn andere rijstijl. Met deze motor kan ik niet meer presteren zodra de grip achteraan weg is.” Voor de rest van het seizoen is de situatie misschien nog niet zo slecht als ze er momenteel uitziet. De stap van Yamaha naar Ducati is zo mogelijk de zwaarste aanpassing die er is. Van een vlot sturende motor die vraagt om souplesse en precisie overstappen op een erg fysieke motor, vergt een andere instelling. Daar zal Lorenzo een tijdje voor nodige hebben, al is het te vroeg om hem af te schrijven.

De toekomst ziet er goed uit voor de MotoGP en het duel tussen Viñales en Márquez lijkt zich zoals verwacht te ontvouwen. Ducati heeft grote stappen gemaakt en dan zijn er nog de MotoGP rookies die op zijn minst voor sensatie kunnen zorgen. 2017 wordt een Grand Cru.

Interessante sportlectuur, maar nog niet voldaan? Meer GP-nieuws van schrijver David Emmett op motomatters.com. Zelfde kwaliteit, zelfde stijl, maar wel in het Engels.