De uitputtingsslag in Le Mans is voorbij. De 24-uursrace bracht voor editie 2024 zware klappen toe bij nagenoeg alle teams, waardoor we maar liefst 20 opgaves op 48 deelnemende ploegen noteren. Vooral de koude temperaturen ’s nachts waren een harde dobber, al zagen we gedurende de hele wedstrijd vooral veel crashes – niet in het minst bij de topteams. We overlopen even de prestaties van onze Belgen (en Nederlanders) in de race.
De eerste plek ging naar het Suzuki Endurance Racing Team dat na een vroege val van Gregg Black de hele tijd op achtervolgen stond. Pas in de vroege ochtend kwam het SERT terug aan de leiding na een misser van het Yamaha Austria Racing Team waar Karel Hanika hard de grindbak in ging. Het Yamaha team zou de wedstrijd met twee rijders finishen. Bridgestone bandenman Stefan Meijer van BRS Suspension verdient opnieuw een schouderklopje, want als verantwoordelijke voor het SERT staat hij dus opnieuw op nummer één in het klassement. Het YART zou uiteindelijk zonder Hanika nog terugklemmen naar de derde plek, waarmee we twee Bridgestone teams op het podium zien. Het derde merk dat gesponsord wordt door de Japanse fabrikant (F.C.C. T.S.R. Honda) zou moeten opgeven na verschillende stevige valpartijen en uiteindelijk een kettingbreuk die onherstelbare schade veroorzaakte.
Consistentie, maar geen perfectie bij BMW
Terwijl alle top-fabrieksteams minstens een keer tegen de korst gingen, bleef de Belgisch gerunde BMW Motorrad EWC machine recht. De ploeg met o.a. Werner Daemen (teammanager), Steven Casaer (technische manager), Niels Hattas (mechanieken), Luc Jonkers (bandenman) en Indy Daemen( timing) reed constant voor de podiumplekken maar moest na enkele kleine materiaalbreuken haar meerdere erkennen in het SERT. Het seizoen is nog lang en BMW blijft zeker in de running voor de titel. We mogen erop rekenen dat ze op 7 en 8 juni in Spa-Francorchamps mikken op het hoogste podiumtrapje. U komt toch ook supporteren?
Kijken we verder dan het podium, dan zien we op positie 8 een uitstekende notering voor Loris Cresson en het BMRT 3D Maxxess team, meteen gevolgd door het Nederlands-Luxemburgse Chromeburner RAC 41 met o.a. Wayne Tessels (NL) en Chris Leesch (LUX). Team Chromeburner werd vorig jaar kampioen bij de Stock klasse…totdat een last minute technische controle in overtijd ervoor zorgde dat de titel naar het Franse National Moto ging. Dat team eindigde nu overigens op de 5de plek overall, goed voor de winst in de stock. Chromeburner RAC41 is tweede in de stock en heeft dus ook in Spa nog iets te bewijzen.
KM99: Werk aan de winkel
Op de 13de plek zien we het Belgische KM99 team van Mario Kupper dat helaas te maken kreeg met zowel een flinke val als enkele technische troubles ten gevolge van die valpartij. Het team reed de tweede wedstrijdhelft met een soort van elektronische handicap, en er viel dus zelfs geen top-10 klassering meer uit de brand te slepen. Doodjammer want de rondetijden en snelle pitstops in het begin verklapten dat deze ploeg meer in haar mars heeft. Endurance racen blijft helaas een ingewikkeld schaakspelletje waarbij àlle factoren moeten kloppen…
Op een zestiende plaats ontdekken we het TRT27 team waar onze man Steven Dieussaert niet onverdienstelijk de communicatie verzorgde tussen de Britse rijders incl. Michael Dunlop en het Franse team. Twee crashes hadden een impact op het resultaat, al kon het team zich verschillende keren mooi in de kijker rijden met o.a. scherpe rondetijden van Dunlop die zich als roadracer kwam mengen tussen het endurance volk. We hopen dat we hem nog vaker in actie mogen zien tijdens het EWC, al eindigt zijn veertiendaagse op het eiland Man helaas gelijktijdig met de 8u van Spa-Francorchamps. Suzuka dan maar?
De pechvogels
Vlak na TRT27 zien we het sympathieke team van Metisse, de enige motor in de ‘ontwikkelingsklasse’ met een naafgestuurde voorzijde, waarna we op plek 18 de Suzuki van JMA racing terugvinden. Dat team moest de race helaas eindigen zonder Bram Lambrechts, de pechvogel die het wijde luchtruim verkoos om vervolgens hard te landen. Resultaat: een sleutelbeenbreuk en eventjes verplichte rust in de ziekenboeg. Veel beterschap! Luca de Vleesschauwer’s Pitlane Endurance Racing team vinden we tot slot als laatste in de standings terug, zij kregen halverwege de wedstrijd helaas met mechanische pech af te rekenen en moesten opgeven.
