MaxxTest: Yamaha XSR900 GP

Back to the future

Wat maakt een legende? Als we over de motorsport spreken, dan volstaat een bepaalde kleurstelling of een naam vaak om tal van herinneringen naar boven te brengen. En uiteraard blijven de goede langer hangen dan de slechte. Datzelfde geldt voor het GP500 tijdperk waar Yamaha nu eerbetoon aan brengt met de XSR900 GP. Die pronkt met prachtige Marlboro-kleurtjes en kuipen die doen denken aan de racemotoren van weleer. Onderin schuilt echter het krachtige driecilinder motorblok dat we kennen uit de MT-09. Oftewel de looks van vroeger gecombineerd met de technologie van nu. Wat dat geeft? Ik trok naar Estoril voor een testritje richting verleden.

Tekst: Arno Jaspers
Foto’s: ANT productions

Voorafgaand aan de test van de XSR900 GP heb ik nog nooit zoveel berichtjes en mailtjes gehad. Het is overduidelijk: de looks van deze motor brengen heel wat emoties te weeg en dan vaak in de extreme zin. Het cliché ‘love it or hate it’ wordt maar al te vaak gebruikt om het design van motorfietsen te beschrijven al was het zelden zo op z’n plek als nu. De ene vindt het een soort van Frankenstein creatie waarbij een hoop stijlfiguren uit het verleden bovengehaald werden die niet noodzakelijk helemaal bij elkaar passen. Zeker in combinatie met de meer hedendaagse elementen en een aantal verplichtingen omwille van de Euronormen. Anderen zijn dan weer helemaal verliefd op het idee dat ze nu ook Eddie Lawson, Wayne Rainey of Kenny Roberts kunnen spelen zonder enige vorm van modern comfort te moeten opgeven. Hoe dan ook: de XSR900 GP weet de aandacht te trekken en dan is het ook niet slecht om even te kijken wat Yamaha er zelf van denkt.

Fashionista’s

Want wat ooit begon met de ‘Faster Sons’ moderne cafe racers, is nu wel redelijk ver van het startpunt afgedwaald. De gechopte SR400’s en XJR 1300’s met clip-ons zijn op een paar jaar tijd uit de mode gegaan en vervangen door hints richting de eighties en nineties. Waar ooit alles metalen zelfbouw moest zijn, is er in de custom scène weer ruimte voor perfect opgemaakte superbikes van vroeger, plastic kuipen in alle mogelijke kleurtjes en -roep het niet te luid bij je geitenwollensokkenbreiende vrienden – tweetaktracers. Da’s trouwens een trend die niet alleen op straat speelt. Ook de oldschool allroads en vintage enduro’s werken al enkele jaren aan een flinke comeback, terwijl de Scramblers redelijk passé zijn. Motorrijders blijken soms net iets meer fashionista te zijn dan we zelf willen toegeven…

We love the nineties

En net zoals neo-retro’s ooit verafschuwd werden door de puristische cafe racer of oldtimers liefhebbers, is het niet moeilijk om de XSR900 GP door de mangel te halen. De clip-on spiegels kloppen niet met hoe het vroeger was, de koplamp in de kuip had op z’n minst rond, of dubbel rond moeten zijn, de euro5+ gekeurde uitlaatbak onderin is een doorn in het oog, het achterlichtje onder de kuip had ingewerkt moeten zijn….en ga zo maar door. Wie zoekt, zal uiteraard een hoop details aan de XSR vinden die allesbehalve ‘period correct’ zijn of die in de eighties gewoon helemaal nog niet van toepassing waren. Logisch ook, want de jongens bij Yam baseerden zich hoofdzakelijk op de GP 500 racers die helemaal die moesten voldoen aan de eisen voor op straat. Ik noteer vooral dat er geen enkel detail is waarop je met een beetje goeie wil en wat aftermarket stukken geen oplossing kan voor bedenken. Dat je die uitlaat meteen vervangt door een mooie pijp spreekt voor zich, maar ook voor de rest zijn er ongetwijfeld oplossingen op maat. Da’s tenslotte hetgeen waarmee de neo-retro’s groot geworden zijn: personalisering.

CP3 motor: puur goud

Ik vind dat je dus wel een beetje een roze bril mag opzetten als je naar deze motorfiets kijkt en dat wordt er enkel maar makkelijker op van zodra de driecilinder begint te ronken. De heerlijke intake en uitlaatsound kennen we al langer, net zoals de dikke smeuïge powerband die over heel het toerengebied verspreid zit. Wie zich verwacht aan een MT-09 heeft het helemaal bij het juiste eind, of toch voor het motorkarakter. We knallen vlotjes door met dank aan een soepele quickshifter en dan ontdekken we ook dat de XSR900 GP zich niet enkele onderscheidt met z’n looks, maar ook qua rijwielgedeelte en stuurgedrag.

Meer sport-touring dan sport. (Geen aanval op polsen en rug)

Hoewel de marketing manager in z’n presentatie nog eens alle Yamaha succesnummers van vroeger en nu opsomde, werd er in alle talen gezwegen over de XSR Abarth. Die motor gaf nochtans een kleine voorzet voor een meer ‘racy’ XSR, al kon hij op weinig succes rekenen. Een dubbelgeplooide zithouding met alle gewicht op je polsen en mega-krappe kniehoek was niet waar we in 2016 op zaten te wachten. De ingenieurs leerden ervan en voor de 900 GP werd de zithouding dus flink onder de loep genomen. Clip-ons boven de kroonplaat, een lichtjes naar voren leunend zadel, een volwaardige kuip en aangepaste voetsteunen zorgen voor een zithouding die helemaal klopt. Sportief, dat zeker, maar niet in die mate dat je na 20 minuten knallen zo snel mogelijk richting de fysiotherapeut wil. Denk meer sport-touring, dan puur sport. En dat gaat eigenlijk ook op voor de rest van de motor.

Elektronica on point

Verwacht dus geen mega flitsend stuurkarakter, maar wel een optimale stabiliteit met dank aan de redelijk lange wielbasis. Dat brengt heel veel vertrouwen met zich mee, net zoals de elektronische snufjes die je dezelfde veiligheidssnufjes bieden als op de meeste moderne Yam’s. Alles zit verstopt in een TFT-dashboard dat voor de gelegenheid ook een analoge toerenteller kan weergeven. Erg leuk om naar te kijken en misschien nog beter dat de tellerklokken van vroeger. En dat brengt me bij de twee volgende puntjes. 1: zelfs al ben je geen fan van de totale looks van de GP, dan nog loont het de moeite om eens in het zadel te kruipen. Het mooist afgewerkte deel is immers de cockpit, waar ieder detail prachtig afgewerkt is den deze XSR moeiteloos boven alle andere MT’s en XSR’s optilt. En 2: Yamaha heeft eindelijk een goede stuurbediening gevonden in de vorm van een joystick op de linkerstuurhelft. OK, de nineties zijn ver te zoeken, maar je hebt wel eindelijk een goed overzichtelijke manier om snel door de menu’s te gaan en de motor naar jouw zin in te stellen. Tractiecontrole, rijmodus, wheeliecontrole, en ga zo maar door. Voortaan doe je het allemaal  heel eenvoudig en het soms irritante scrollwieltje van de vorige generatie is snel vergeten.

De Afrekening

Al vanaf de eerste afbeelding van de XSR900 GP wereldkundig werd gemaakt, wist ik dat deze review redelijk zinloos is. Het MT-09 platform heeft zichzelf al eindeloos bewezen en een motor als de XSR900 GP koop je omdat je halsoverkop verliefd wordt op z’n looks – niet omdat een reviewer zegt dat hij ook nog eens fantastisch rijdt. De detailafwerking en liefde die Yamaha er overduidelijk in heeft gestoken maakt het enkel maar beter en wie nu nog aan het twijfelen is, rept zich best snel naar de dealer. Deze ‘next gen neo retro’ is volgens mij de eerste in zijn genre en het zou met niets verbazen als er nog meer merken op de kar springen. Hoe dan ook is deze ode aan het verleden nu al een toekomstige klassieker.

Tech Specs

Prijs: vanaf BE €13.699, NL €15.099