Onze man in de CB500 Trophy: Finale op Croix!

Croix-en-Ternois. Het dichtsbijzijnde circuit voor de West-Vlaming. Iedere keer als’k de paddock oprijd, voelt het een beetje als thuiskomen. Geen idee hoe oud ik was toen ‘k voor de eerste keer dit stuk asfalt van dichtbij mocht zien, in volle verwondering van de vele motoren en lachende gezichten. Het was een jaarlijkse uitstap met m’n vader, hij als voorrijder op het grote circuit, ik als jonge snotneus met een pocketbike op het kleine kartcircuit. De CB500 Trophy paddock is voorzien vlak naast dat kleine kartcircuit. De staat ervan is er niet beter op geworden met de jaren, en is nu volledig gereduceerd tot een stukje parking. Daar heb’k m’n eerste rondjes gedraaid, gedroomd over een glijdende knie over het asfalt, gevoeld hoe het voelt als alles over het asfalt schreept, … 

Tekst: Benjamin Vanacker
Foto’s: Arnaud Louf, Didier Loncou, Sebastien Sohet (Pix4Racer) & Yves-Marie Media Motor’s

Dit nostalgisch en nogal mijmerend stukje persoonlijke geschiedenis terzijde, word ik begroet door lachende gezichten bij het oprijden van de paddock. Jeremy en Thijs zijn al gearriveerd, een eenzame CB staat al klaar. Het familiaire gevoel van het afgelopen seizoen komt boven & toen wist ik al, dit weekend kan niet stuk. De laatste van dit jaar, genieten doen we sowieso. 

Vrije training zaterdagochtend 

Samen met concullega Sam vertrek ik richting het circuit. We spreken samen af om onze nieuwe remblokken in te rijden. Volgens mij is Sam dit vergeten na welgeteld 1 bocht, waardoor ik de rest van de sessie een stuk achter hem aanrij. De sessie verloopt vlekkeloos, er is voldoende grip, de bulten liggen nog op dezelfde plaats. Door de hoog-technologische niet-elektronisch-geregelde vering op onze motorfietsen wordt ieder bultje integraal doorgegeven naar het stuur en niet zozeer gedempt. Dit resulteert in een stuiterende voorkant die allesbehalve wil meewerken. Bon, voor iedereen geldt; dezelfde vering, dezelfde putten. 

Quali 1 zaterdagmiddag 

De grip van eerder die dag is compleet verdwenen. Overal duwt het voorwiel weg, ik maak bijna een highsider bij het opkomen van het rechte stuk. De Dunlop SportSmart TT’s zijn echter vergevingsgezind en de motor komt terug op z’n lijn. Later verneem ik dat zowel Sam, als gastrijder Jeroen De Feyter hetzelfde hebben meegemaakt.
Los van het gripprobleem was het een interessante sessie. Er volgt een “dress rehearsal” met Jeremy Goosen voor zondag. Kuip aan denkbeeldige kuip komen we de bochten uit, wisselen iedere ronde van positie, creatieve lijnen worden uitgevonden en uitgeprobeerd. Dikke fun.

Op het pitbord staat te lezen P2, en Bart “Barrie” Vanthournout wijst langs de zijlijn druk richting Jeremy. Met nog 3min op de klok beslis ik om Jeremy te laten lopen en wat afstand te creëren. 2 rondjes ‘Do or die’. Bij het insteken van bocht 4 ben ik ervan overtuigd dat ik richting grindbak glij, maar vrolijk hobbelend slaagt de CB erin de grip te bewaren. Einde sessie. 

Resultaat, P1. Jeremy volgt op P2 met amper 1 tiende verschil. Vlak daarachter vinden we Sam, op respectievelijk 2 tiendes achter Jeremy. Daarachter een iets groter gat naar de 4de plaats Thijs Vroman. Maar het verschil tussen de 4de of de 7de plaats bedraagt slechts 0,15seconden. Spannend genoeg?!

Quali 2 zondagochtend

De CB500’s mochten de dag als allereerste de baan op, wekker vroeg genoeg zetten was de boodschap. Samen met Jeremy rij ik de baan op. Spelenderwijs drijven we het tempo op en halen elkaar opnieuw meerdere malen in. De baan biedt opvallend meer grip dan de vorige kwalificatie sessie. Halverwege de sessie staat ‘P2’ te lezen op mijn pitbord, wederom is het Jeremy die sterk onderweg is. In de allerlaatste ronde slaag ik erin om nipt onder zijn tijd te duiken. Het verschil bedraagt slechts 0.026seconden!


Andere deelnemers slagen er ook in hun tijd te verbeteren, de gecombineerde qualificatie resultaten tonen aan dat het spannend zal zijn. GP-achtige taferelen, het verschil tussen plaats 4 en plaats 8 bedraagt slechts 0.145seconden!? De kaarten zijn geschud en het echte werk kan beginnen… 

Race 1 zondagmiddag

Deze race geen super- of stocktwins aanwezig, de grid staat enkel en alleen gevuld met grommende CB500’s. Ik durfde er geld op leggen dat zowel Jeremy als Sam alles op alles gingen zetten om te vermijden dat’k als leider de eerste bocht ging uitkomen. De zenuwen zijn merkelijk hoger bij het zien van een volledig lege strook asfalt voor me. De lichten springen aan, de toeren gaan de lucht in. Het rood verdwijnt en ik maak geen al te beste start. Ik neem me voor later dan laat te remmen en de apex te laten zijn voor wat hij is. Geen wielen naast me, insteken is de boodschap! Richting de 2de bocht blijf ik een verdedigende lijn aanhouden om de rest te verplichten buitenom te moeten komen. Niemand te zien. Focus en hoog tempo aanhouden. De eerste ronde succesvol overleefd, nu ditzelfde nog 14x herhalen… Tijdens het uitkomen van de 2de bocht zie ik op het allerlaatste moment een CB500 langs de kant staan. In een flits herken ik de nieuwe, donkerrode benzinetank van Jeremy.


Tijdens het oprijden van het rechte stuk beslis ik om achterom te kijken, zoekend naar bevestiging. Een stuk achter me zie ik Sam als eerste de laatste bocht uitkomen. Het pitbord bevestigt +4, de druk is er al voor een stuk af. Ik beslis om het tempo hoog te houden en te zien hoe Sam reageert. Het gat wordt groter en groter. Tijdens de race genoeg tijd om na te denken. Ik gok dat Sam de 2de plaats wil veilig stellen in het kampioenschap. Halverwege de race heb’k een kleine 10seconden voorsprong, uitrijden is de enige boodschap. Dit verloopt zonder verdere problemen en als 1ste kom ik de eindmeet over, Sam finisht als 2de. Daarachter is het gastrijder Jeroen De Feyter die een sterke indruk maakt en de laatste podiumplek veilig stelt!
Met Jeremy zelf is alles ok, de CB ziet er echter niet al te goed uit. Hij is gelukkig omringd door 2 enthousiaste helpers, Jeroen “Jerom” Dekimpe & Alain Jacques. Zij weten de motorfiets in een mum van tijd weer tiptop in orde te zetten. De 2de plaats in het kampioenschap is quasi zeker voor Sam, dus Jeremy wil maar 1 iets. Die laatste wedstrijd winnen. Roll on race 2…

Race 2 

Deze keer kom ik vlotter weg en pas ik dezelfde tactiek toe. Hetzelfde scenario ontvouwt zich als in race 1, nogal letterlijk. Het grootste verschil is dat Jeremy 1 bocht langer op z’n CB heeft blijven zitten (loveyou é kerel). Dat weet ik echter nog niet tijdens de race, maar ik krijg een vermoeden als Jeremy plots langs de pitstraat mij staat aan te moedigen. Een saaie race maar met een mooi resultaat. Dat maakt 9 overwinningen op 10 races, geen slecht raport! Sam komt als 2de binnen en stelt met overtuiging de 2de plaats in het kampioenschap vast. Als 3de een nieuw gezicht op het podium, Ludovic Wouters besluit zo een sterk seizoen met een dik verdiende podiumplaats!
Iets verder in het veld is er vanalles gebeurd. Benjamin Goosen zat in de slipstream van Jeroen De Feyter. De motor van Jeroen springt tussen de versnellingen en Benjamin knalt op de achterkant. Jeroen weet recht te blijven, maar Benjamin komt lelijk ten val. Veel beterschap strijder! Jeroen moet de wedstrijd helaas voortijdig staken door een uitlaat die loskomt ten gevolge van de impact. Hij heeft zijn visitekaartje afgegeven en zal volgend jaar ongetwijfeld meestrijden aan de kop van het veld!
Voor de laatste wedstrijd werd er door de organisatie champagne voorzien. Sam geeft me de volle lading en ik bedank hem door hetzelfde te doen (zie foto’s). 1 iets heb ik bijgeleerd, dat spul piekt verdomd hard in de ogen.  

Slot / Dankwoord

Aan alle mooie liedjes komen blijkbaar een eind. Voor mij was dit een droom van een seizoen, alle puzzelstukjes vielen op het juiste moment in elkaar. Een dikke pluim naar de organisatoren van de CB500 Trophy, Jeremy Goosen & Bruno Declercq. Zij hebben ons, de piloten, het ganse seizoen voorzien van duidelijke communicatie. Professionele  communicatie richting de buitenwereld over de diverse prestaties, dit alles in een strak ogende omkadering. Dit was voor hun ook volledig nieuw, en het enige dat kan gezegd worden, is dat het een schot in de roos was! Jeroen “Jerre Terre” Therry komt met het idee om met al de piloten de organisatie te bedanken, een idee dat door iedereen bijzonder enthousiast onthaald wordt.

*Disclaimer, het volgende stuk wordt melig.
Gericht aan alle piloten, medewerkers, helpers en fans die aanwezig waren tijdens de wedstrijden; jullie zijn stuk voor stuk toppers! Dit is een ervaring die ik nooit meer zal vergeten, de vriendschappen die opgebouwd zijn, de vele mooie momenten zowel op als naast de baan, … Uit het diepste van m’n hart, MERCI! 

De mensen die ik gedurende dit seizoen rondom mij had, hebben alles fan-tas-tisch gedaan! Bart Vanthournout, Rik Vanacker, Dimitri Desseyn, gelijk wanneer kon ik op jullie rekenen en altijd is alles tot in de puntjes in orde gebracht. 

Electro André Gevaert, bedankt om mee op de kar te springen en mij te voorzien van financiële ondersteuning gedurende het seizoen. Van algemene electriciteitswerken tot domotica, beveiliging of netwerk, alles kunnen deze mensen aan! 

BridgeStreetTattoo, Davy Debeuf. Zowel de CB500 als het motorpak hebben zich meermaals bewezen dit seizoen, merci! Op zoek naar een tattoo artist met bakken ervaring, die echte kwaliteit levert? Check out BridgeStreetTattoo in Menen!

De diverse fotografen die doorheen het volledige seizoen altijd een vlotte medewerking getoond hebben en ons voorzien van prachtige herinneringen! In bijzonder Jan Vermeer die naast de foto’s ook de volledige verslaggeving doet van de verscheidene klasses binnen het Belgisch Kampioenschap. Bekijk zeker eens de facebookpagina “BeNeLuxTrophy”! 

Vrienden, fans, lezers, iedereen die m’n avonturen volgen, merci ook aan jullie! Hopelijk blijven jullie nog even plakken om te zien wat volgend jaar in petto heeft.
Voor de rest kan je m’n avonturen via de gebruikelijke sociale media volgen. Op YouTube zijn de meeste races van dit seizoen te vinden, “BenjaminVanacker#117”. 

Sam Vanhoutte, vice-kampioen na een constant seizoen. Je hebt me zoveel geleerd, hart van goud heb je makker!
Dries Desender, de battles van in Hengelo vergeet ik nóóit! Dijk van een seizoen gereden, verdiende 3de plaats in de eindklassering!

Iedereen die tot aan het einde van dit lange betoog heeft doorgelezen, ook merci! Helden.
Tot volgend jaar! 

~ Benji #517  

Gedurende dit weekend deelden we de programmatie met het Frans nationaal kampioenschap voor klassieke motoren, ofwel VMA (Vitesse en Motos Anciennes). In de superbike klasse mochten de motoren niet jonger zijn dan 26jaar oud. Enkele reeksen hadden reeds een wedstrijd de zaterdagavond, waaronder ook de Classic Sidecars. Daar ging het in de 8ste ronde jammergenoeg volledig mis voor het duo Didier Vanloo & Felix Charlot. Didier overleeft de klap helaas niet, bakkenist Felix komt er met een schouderblessure vanaf. In naam van MaxxMoto en de CB500 Trophy wensen we onze oprechte deelneming naar de familie en vrienden van Didier.