Jerez is een belangrijke mijlpaal voor ieder GP-seizoen. Ongeacht of het de start van het seizoen is zoals tien jaar geleden, of de terugkeer naar Europa na de overzeese manches zoals nu: de race in Jerez is steeds memorabel. Het is niet altijd een spectaculaire manche, al is het wel meestal een Grand Prix die iets vertelt over het verdere verloop van het kampioenschap.

 

Dit jaar werden we getrakteerd op een machtswissel ten voordele van Valentino Rossi, die won op een manier zoals we het niet meer gezien hebben sinds 2009. In de Moto2 verstevigden de drie leiders hun positie en ontpopte Sam Lowes zich als titelfavoriet. En in de Moto3 pikte Brad Binder zijn eerste overwinning mee dankzij één van de meest uitzonderlijke prestaties die ik ooit gezien heb in eender welke klasse. Binder moest achteraan de grid starten omwille van een inbreuk op de software homologatie regels, maar al snel haalde hij het hele rijdersveld in om vervolgens ook een groepje van drie leiders los te rijden. Over deze race zal nog wel een tijdje nagesproken worden…

Opnieuw op koers

Maar eerst, de MotoGP. Valentino Rossi had een overwinning nodig om opnieuw in de race voor het kampioenschap te komen en hij won op de minst Rossi-esque manier die we ons kunnen voorstellen. De Italiaan won de holeshot, hield in de openingsronden alle aanvallen af en zette daarna een onnavolgbaar tempo neer. Rossi creëerde een gat van enkele seconden en dat zou gedurende de race enkel maar groeien.

“Toen ik op de grid stond, wist ik dat ik een strak tempo kon neerzetten, al is het in een race altijd iets moeilijker.”

Het leek dus een gemakkelijke winst voor Valentino Rossi, maar in realiteit zijn dat soort overwinningen erg moeilijk. Het is het resultaat van keihard werken met een focus op de race i.p.v. verstrikt te geraken in de zoektocht naar een snelle rondetijd. Rossi en zijn team werkten vrijdag aan de setup van de motor en aan het sparen van de banden, om zaterdagmiddag pas aandacht te geven aan de kwalificaties en het behalen van de pole. Een kleine aanpassing op zondagochtend zorgde ervoor dat Rossi het beste kon omgaan met hogere asfalttemperaturen, waardoor de winst in zicht kwam.

“We begonnen goed op vrijdag en ik voelde me goed op de motor. Ik was de eerste in beide oefensessies. Toen ik op de grid stond, wist ik dat ik een strak tempo kon neerzetten, al is het in een race altijd iets moeilijker. M’n mechanieker vertelde me ‘Als eerste de eerste bocht in, en als eerste de laatste bocht uit’. Dat klonk als een goed idee, dus heb ik m’n uiterste best gedaan.” Van aan het begin van de race leek het dus alsof Rossi en Lorenzo van pak gewisseld hadden. Rossi zette als een metronoom snelle rondetijden neer, terwijl Lorenzo moest pushen om Márquez af te houden.

Ouwe vos, nieuwe trucjes

Op deze manier de pole en de winst binnen halen, toont aan hoe merkwaardig deze fase van Rossi’s carrière is. We hebben het eerder al besproken, maar een herhaling kan geen kwaad: op 37-jarige leeftijd in zijn 21^ste Grand Prix seizoen is Rossi nog even competitief als ooit tevoren, en dat terwijl de tegenstand enkel maar sterker werd. Hij moet zichzelf constant heruitvinden, nieuwe vaardigheden leren, werken aan details en altijd maar vooruitgang boeken. Hij traint harder dan ooit voordien aan specifieke technieken op zijn dirt track ranch en isoleert zijn zwakheden om ze stelselmatig weg te werken. Het feit dat hij voormalig 250cc-kampioen Luca Cadalora heeft aangesteld als zijn ‘riding coach’ illustreert zijn toewijding en aandacht voor details.

“Je kan races winnen op je veertigste, als je er maar de motivatie voor hebt.”

Wanneer we hem vroegen naar zijn competitiviteit op late leeftijd, antwoordde Rossi dat leeftijd volgens hem niet zo belangrijk was. “Je kan races winnen op je veertigste, als je er maar de motivatie voor hebt.” Slecht nieuws voor de concurrenten want Rossi’s motivatie staat buiten kijf en indien hij blijft winnen kan het goed zijn dat zijn tweejarig contract bij Yamaha niet eens zijn laatste in de MotoGP is. Misschien racet hij wel tot zijn 46^ste, al is het maar omdat hij het zo’n mooi getal vindt…

Rubberproblemen

“Het leek wel alsof we in de regen reden. Voor 70% van de tijd reed ik alsof het een wet race was.”

Een ongelukkige Jorge Lorenzo kwam als tweede over de streep. Hij bleef zo lang mogelijk aanpikken bij Rossi als hij kon, maar een doorspinnend achterwiel zorgde uiteindelijk voor tijdsverlies. De achterband slipte niet enkel door in de lange, snelle bochten, maar zelfs op de rechte stukken waardoor Lorenzo het gashendel slechts voor 80% kon opendraaien op het lange rechte eind. Lorenzo zei dat hij de race gemakkelijk had kunnen winnen, ware het niet voor de problemen met de achterband. Die theorie kunnen we niet uittesten, al is het zeker dat de piste op zondag een heel stuk warmer was dan op zaterdag of vrijdag. Hierdoor ging heel wat grip verloren en werd de baan vettig en glibberig. Als bewijs was de Moto3 race tien seconden trager dan de race in 2015. De MotoGP was een halve minuut trager dan vorig jaar. Lorenzo, Cal Crutchlow, Andrea Dovizioso, Bradley Smith, Dani Pedrosa en ook winnaar Valentino Rossi hadden allemaal problemen met een doorspinnend achterwiel op het rechte eind.

 

Tijd voor bandentests

Pedrosa beschreef het als volgt: “Het leek wel alsof we in de regen reden. Voor 70% van de tijd reed ik alsof het een wet race was. Vloeiend omspringen met het gashendel, de versnellingen en de hellingshoek was de boodschap. Ik heb de race nog niet bekeken, maar neem aan dat het redelijk saai was. De bandenfabrikant moet snel met ideeën komen, want deze problemen liggen niet aan de motorfiets. We hebben echt verbetering nodig, ofwel door wat regels te veranderen ofwel door Michelin meer testtijd te geven om de banden te verbeteren.” Volgens Bradley Smith ligt het probleem bij het rubber in het midden van de band. Dat, tesamen met het stijvere karkas dat haastig geïntroduceerd werd na de problemen in Argentinië, zorgde ervoor dat Michelin in onbekende wateren terechtkwam. De huidige band was eigenlijk een prototype. Smith zei: “We hebben vijf ronden op deze banden gereden vooraleer hij geïntroduceerd werd voor twee race weekends.”

“Er is sprake van dat Michelin opnieuw twee constructies voor de achterband zou presenteren en de rijders zouden voor iedere wedstrijd de keuze krijgen.”

Nochtans is er misschien een oplossing. Er is sprake van dat Michelin opnieuw twee constructies voor de achterband zou presenteren en de rijders zouden voor iedere wedstrijd de keuze krijgen. Hierdoor zouden ze een band met meer grip en een zachtere constructie kunnen uitbrengen en zo kan Michelin meer data over die banden verzamelen. Tegelijkertijd is er wel een hardere, veiligere band beschikbaar om de ontploffende achterbanden tegen te gaan. Dat probleem werd deels veroorzaakt door het feit dat de eerste drie races plaatsvonden op vreemde circuits. Drie keer ging het om langgerekte, brede, open circuits die veel stress op de banden zetten. In Europa op normalere circuits zouden de banden zich anders moeten gedragen. Vandaag zullen er nog bandentesten plaatsvinden in Jerez.

Spannend kampioenschap

“Nakamoto vroeg me om alsjeblieft toch maar over de eindmeet te komen.”

Het 1-2tje van de Yamaha zorgt voor een spannende strijd in het kampioenschap. Márquez finishte derde, maar na de race vertelde hij “Nakamoto (HRC team directeur) vroeg me om alsjeblieft toch maar over de eindmeet te komen.” In 2015 verloor de Honda Repsol rijder veel punten door valpartijen en dit jaar wil hij ten alle kost in de titelstrijd blijven tot het einde van het jaar. In Jerez probeerde Márquez om bij het remmen goed te maken wat hij verloor bij de acceleraties. Ook zijn achterband slipte de hele tijd door. Het probleem met deze tactiek is dat hij zo zijn voorband te fel belastte en dat hij dus moest vertragen na enkele ronden. Hij leidt dus nog in het kampioenschap, maar zijn voorsprong verkleint van 21 naar 17 punten. De belangrijkste les die hij leerde was dus dat hij consistent moet rijden. Márquez is bijna zeker dat hij later op het seizoen nog successen kan scoren, al kan een derde plaats als deze er misschien wel voor zorgen dat hij aan het einde van de rit een titel binnenhaalt.

The alien’s alien

Hoewel Rossi’s prestatie indrukwekkend was, is de held van de dag Brad Binder. Binder flirtte al een tijdje met zijn eerste Moto3 overwinning, maar dit keer was het dus goed raak. Binder moest achteraan de grid vertrekken omdat door een vergissing van een KTM-ingenieur er per ongeluk een verkeerde mapping op zijn motor terechtkwam tijdens de kwalificaties. Na de kwalificatie werd de motor van Binder gecheckt en de FIM stewards ontdekten deze foute mapping, waardoor de Zuid-Afrikaan achteraan de grid geplaatst werd. Dikke pech voor Binder, want als hij zich niet op de eerste rij gekwalificeerd had, was zijn motor zelfs niet gecontroleerd. Komt nog bij dat het hier gaat om een officiële motormapping van KTM, dus je kan je zelfs afvragen hoeveel kleinere teams deze mapping overgenomen hebben – maar niet betrapt werden omdat ze niet op de eerste rij stonden…

Binder trok zich er tijdens de race weinig van aan, want al snel haalde hij het pack in, mede dankzij indrukwekkende remmanoeuvres. Zijn jongere broer slaagde er nog wel bijna in om hem van de baan te kegelen, maar gelukkig kon de oudste Binder vlotjes zijn weg vervolgen richting de kopgroep. Hij realiseerde zich dat hij stukken sneller was dan de andere rijders en pushte uiteindelijk door om een indrukwekkende overwinning te behalen. Zijn zelfvertrouwen heeft ongetwijfeld een gigantische boost gekregen en vanaf nu is Binder de te kloppen man in de Moto3.

“Er is perfect, en er is Brad Binder.”

Over deze overwinning zullen we nog lang napraten, en niet alleen omdat het de eerste Zuid-Afrikaanse GP-overwinning is sinds Jon Ekerold in 1981 een race won in de 350cc-klasse. Binder was heer en meester in deze race en zoals commentator Marieta Evans het eerder zei: “Er is perfect, en er is Brad Binder.”

Interessante sportlectuur, maar nog niet voldaan? Meer GP-nieuws van schrijver David Emmett op motomatters.com. Zelfde kwaliteit, zelfde stijl, maar wel in het Engels.