Gisteren presenteerde Audi Ducati haar nieuwe middenklasse Monster. De motor die ooit hét succesverhaal uit Bologna was, werd compleet vernieuwd en zo indrukwekkend als de specs zijn, zo vernietigend zijn de eerste commentaren.
Wie de volledige perspresentatie wil zien, kan dat onderaan dit artikel, al vat ik het graag voor u samen: Audi Ducati inspireerde zich op een krachtige espresso om de essentie van de Monster samen te vatten op twee wielen. Ergens in het marketingpraatje vergaten ze wel te vermelden dat daardoor een hoop sleutelelementen verdwenen en ook het design een stuk meer mainstream werd.
Goednieuwsshow
Dat Audi Ducati zou opteren voor de 937cc 11° Testastretta was in de sterren geschreven en daarmee scoort deze vervanger van de 821 en 797 punten. Hoewel er slechts 2 pk bij kwamen (nu dus 111), stijgt het koppel naar 95Nm bij 6.500 toeren. Samen met het gewichtsverlies van 18 (!!!) kilo t.o.v. de 821 moet dat gewoon zorgen voor een aangenamer rijkarakter. Neem er nog een 6-assige IMU bij met alle moderne elektronische snufjes en je hebt een goednieuwsshow om ‘U’ tegen te zeggen.
Koude douche
Of dat zou je toch denken, want wat Audi Ducati blijkbaar onderschatte, is dat de Monster een icoon is dat bijna Porsche 911 allures begint te krijgen. Terwijl de 797 net heel positief onthaald werd omwille van zijn terugkeer naar het trellisframe en luchtgekoelde Desmodue motorblok, zijn de eerste reacties op de nieuwe Monster ronduit vernietigend.
Suzuki Gladius, MV Agusta Brutale, KTM Duke,…
Want om die 18 kilo te besparen, moest Audi Ducati een trukendoos opentrekken waar puristische Ducatisti simpelweg niet klaar voor zijn. Vaarwel trellisframe, hallo alu-frontframe en composiet achterframe. Vaarwel ronde tank met skiboot-sluiting, hallo Oostenrijkse plastic bultrug. De ovalen LED-koplamp en flink hellende uitlaat lijken dan weer van de band te rollen bij MV Agusta en de ‘Aviator Grey’-rode Senna kleurstelling deed me zelfs denken aan Yamaha’s MT-07 met rode velgen. Op sociale media werd ook flink rondgestrooid met de vergelijking met Suzuki’s Gladius. Ouch. Ohja, en een paddockstand voor enkelzijdige achterbruggen gebruiken op een doodgewone dubbelzijdige achterbrug is blijkbaar ook not done.
Mijn gedacht?
Alle kritiek ten spijt, twijfel ik er geen seconde aan dat dit de best rijdende Monster ooit wordt. Waarom? Wel, de technische fiche spreekt voor zich, en dan heb ik het evengoed over de ruimere stuuruitslag, extra grondspeling en aangepaste zithouding als over de pk/gewichtsverhouding. Het design zal altijd iets subjectiefs blijven, maar het is op z’n minst noemenswaardig dat Ducati ook aftermarket custom geverfde plastic panelen uitbrengt. En met een prijskaartje vanaf 11.290 € in België en vanaf 13.390 € in Nederland is het verschil met de concurrentie trouwens best te doen, al zal een Ducati uiteraard nooit goedkoop worden.
Dat de bazen bij Audi hun stempel drukken op het Italiaanse merk is niets nieuws. Zonder hen, geen Panigale V4, geen terugkeer van de Streetfighter en geen Multistrada V4 – allen overigens zonder trellisframe. Een goed verstaander heeft ondertussen trouwens door dat we ons binnenkort hoogstwaarschijnlijk mogen verwachten aan een dikke Monster V4.
We kijken uit naar de eerste testrit…