Het begin van de crisis?
Ik herinner me Yamaha’s 2017 EICMA persconferentie nog alsof het gisteren was. De meeste journalisten waren onder de indruk van nieuwigheden zoals de langverwachte MT-09SP, of de Tracer GT toen Yamaha topman Eric de Seynes nog een meesterwerkje uit zijn hoge hoed toverde: de Niken. Heel veel tamtam en een act de présence van Valentino Rossi konden er echter niet voor zorgen dat de verzamelde tweewielerpers meteen overtuigd was. “Een driewieler, wat moeten we daar nou mee”, hoor ik m’n Nederlandse concullega nog zeggen. Een klein jaar en een testrit later, ben ik er van overtuigd dat diezelfde driewieler zich qua technologische revolutie misschien kan meten met elektrische motorfietsen…
Die mening kwam er niet op 1,2,3. Sterker nog, ik ben er van overtuigd dat mijn heel lauwe reactie op de voorstelling van de driewieler er mee voor gezorgd heeft dat MaxxMoto niet uitgenodigd werd voor de eerste persvoorstelling. En da’s achteraf bekeken maar goed ook. Want die persvoorstelling vond plaats op uitgestrekte Alpenwegen omdat Eric de Seynes, een fervent skiër, de journalisten ervan wilde overtuigen dat je de Niken moet berijden alsof je aan het carve-skiën bent. Een mening die niet iedereen deelde en waardoor redelijk veel eerste testverslagen nogal lusteloos overkwamen.
Reden te meer voor Yamaha om aan de slag te gaan met de Niken Tour, een concept waarbij Yamaha-dealers en motormedia hun lezers en potentiële kopers kon uitnodigen voor een eerste testrit. Zo ook een MaxxMoto-groepje dat varieerde van enkele motortoeristen tot supermotard-rijders en van de BRS-suspension jongens tot Jan ‘JeanLeMotard’ die eerder al een eigen verslagje neerpende. Om maar te zeggen dat we met een gevarieerde groep op stap gingen. Maar zou iedereen overtuigd geraken van de MT-09 met dubbele voorkant?
Vooraleer we konden opstappen, kregen we nog een kleine presentatie over het onstaan van de Niken – waarover u hier meer kan lezen – en dan was het tijd voor een voormiddagje knallen over boerenbaantjes. Het team van Yamaha importeur D’Ieteren Sport had haar uiterste best gedaan om een mooie route uit te stippelen en dankzij een team van ervaren voor- en volgrijders kon iedereen op zijn eigen tempo rijden.
Het eerste wat opviel, was dat alle rijders binnen een paar honderd meter al vertrouwd waren met het rijgevoel. OK, de motor stuurt inderdaad lichtjes anders dan een tweewieler en je hebt een stuk meer gewicht aan de voorzijde, al verandert dat niets aan het eerste opstapmoment. De bediening van de versnellingsbak, het gashendel en de remmen is identiek en daarbij komt dat ook het leunen en sturen aan lage snelheden allemaal erg bekend en natuurlijk aanvoelt.
Toegegeven, de Niken is aan de voorzijde ongeveer even breed als een toermotor met koffers en dat is wel eventjes wennen (vooral omdat je er constant op kijkt), maar filefilteren of manoevreren was nooit een probleem. Sterker nog, aan lage snelheden heb je een stuk meer stabiliteit dankzij het derde wiel en ook ‘surplassen’ aan de stoplichten gaat veel vlotter dan bij een tweewieler.
En wat bij hogere snelheden? Daar blinkt de Niken pas echt uit omdat hij zo ontzettend veel grip en vertrouwen biedt met z’n dubbele voorkant. Iedereen kan hier gemakkelijk hard mee rijden, al zijn er ook een paar scherpe kantjes. Zo viel het me op dat de voorkant veel grip heeft, maar amper feedback biedt. Je weet dus niet echt hoe ver je tegen de limiet aanzit…totdat je de twee voorwielen kwijt bent. Dit gebeurde gelukkig nooit en als we de Yamaha testrijders mogen geloven is het zelfs onmogelijk om een highsider te maken met de Niken.
Een pluspuntje is er dan weer voor de remmen die goed bijten en alle gewicht van de Niken probleemloos tot stilstand krijgen. Een dubbele voorband betekent meer rubber aan de grond en dus ook meer potentiële grip en stopkracht. Omdat de dubbele voorvork bijna niet induikt, merk je bijna niet dat dit ding ondanks het extra gewicht erg snel tot stilstand komt.
Wie eerder met een MT-09 of Tracer 900 reed, weet dat er aan acceleratie geen gebrek is, want de driecilinder braakt meer koppel uit dan je ooit nodig zal hebben op de openbare weg. Wheelies gaan vanzelf, al is het daarbij wel opletten dat de zware kop van de motor goed in balans blijft. Een leuke extra is trouwens dat je door de overload aan grip vooraan, regelmatig het achterwiel kan doen uitbreken. Je hoeft dus niet vol in de remmen te gaan voor wat grind of een stoffig bochtje, integendeel. Bij het uitacceleren vlot op het gas gaan zorgt voor spectaculaire powerdrifts, zoals onze voorrijder keer op keer demonstreerde.
Het meest indrukwekkende blijft echter de manier waarop de Niken is afgeveerd. Of toch zeker de voorzijde van deze driewieler. Zoals gezegd is het flink wennen aan de beperkte feedback in de bochten, al filtert de dubbele voorkant elke oneffenheid feilloos weg. Zo goed zelfs, dat je op de duur enkel nog kunt focussen op de conventionele schokbreker achteraan die duidelijk moet onderdoen. Ik begin me zelfs spontaan af te vragen of Yamaha toch niet beter nog een stap verder zet en een vierwieler uitbrengt zoals hun ‘Tesseract’-concept…
De Afrekening
Hebben we het al die tijd bij het verkeerde eind gehad? Zijn drie wielen beter dan twee? Ik had het nooit verwacht, maar deze driewieler heeft alles in huis om de motorwereld naar een soort van existentiële crisis te leiden. Voorlopig zou ik er mijn tweewieler niet voor inruilen, maar dat kan op termijn veranderen. Want zodra Yamaha een lichtere uitvoering van de Niken maakt die bovendien nog wat meer grondspeling biedt, dan zullen zelfs de grootste puristen overstag gaan.
Interessant? Ontdek dan ook de ontstaansgeschiedenis van de Niken!
Altijd als eerste op de hoogte zijn van het laatste motornieuws?
Download de MaxxMoto App, voor iPhone of Androïd.