Wie het kleine niet eert…

Wie zegt dat zo’n 125 geen ‘échte’ motor is, heeft er waarschijnlijk al lang niet meer mee gereden. In de plaats van de koppel- of pk-curve van een dikke motor te temmen, ligt de focus nu immers op de leercurve van de piloot. Ongeacht of die net zijn rijbewijs heeft, dan wel al enkele jaren kilometers vreet en internationale circuits afschuimt. Ik mocht zelfs eens testen hoe het met mijn vaardigheden als motard gesteld is op Kawasaki’s nieuwe Z125 en Ninja 125 in Malaga…

Tekst: Arno Jaspers
Foto’s: Ulla Serra, Double Red

Ben je klaar om je gas-pols uit de kom te draaien en meer te schakelen dan Vin Diesel in ‘The Fast  and The Furious’? Alright, dan ben je als ervaren rijder klaar voor een dagje bochtenpret in Zuid-Spanje aan het stuur van de nieuwe Kawasaki 125’s. Maar voor de meeste rijders ligt  die realiteit waarschijnlijk net iets anders. Een A1-motor (zoals de 125cc klasse tot 11 kilowatt vermogen officieel heet) is in de eerste plaats een mobiliteitsoplossing voor rijders vanaf 18 jaar die niet in de file willen staan. Voor één keer maakt België hier trouwens een positieve uitzondering op de Europese regel met een makkelijke rijbewijsregeling die ik graag even toelicht.

125cc rijbewijs, simpel en goedkoop in België

Behaalde je je autorijbewijs (B) na 1 mei 2011? Dan moet je slechts 4 uurtjes les volgen – geen examen dus! – en je kan de weg op met een A1-motorfiets. Behaalde je je rijbewijs B voor 1 mei 2011? Dan hoef je niet eens die 4 uur les te volgen, al is het uiteraard wel aangeraden om een opleiding te volgen vooraleer je gaat rijden. Let wel: wie op deze manier zijn 125-cc rijbewijs behaalt, mag enkel binnen de landsgrenzen rijden. Ga je over de grens, dan heb je een volwaardig A1-rijbewijs nodig en hang je er dus aan voor een uitgebreid lessenpakket plus examens.

125cc rijbewijs, simpel en goedkoop in België

Om maar te zeggen dat Kawasaki zich met de nieuwe 125’s richt op een erg breed publiek. En bovendien breidt het merk de Z en Ninja families uit. Win-win, al komt er wel serieus wat bij kijken. Hoe eenvoudig deze basic motorfietsen ook lijken, het 125cc-segment is fel bevochten en we mogen wel stellen dat Kawa redelijk laat aankomt op het feestje. Achja, ‘fashionably late’ is ook op tijd en qua looks vallen de groentjes zeker mee. De kleine Ninja is meteen herkenbaar als kleinste Dalton in de rij naast de ZX-10, ZX6 en 400, terwijl de Z125 met zijn Japanse ‘Sugomi’-styling gelinkt is aan klasbakken zoals de Z1000 (R), Z900, Z650 en de recent gepresenteerde Z400. Nu is er wel meer dan looks alleen, want tijdens een uitgebreide testrit konden we Mini-Ninja en Z eens goed aan de melktandjes voelen. En die bleken scherper dan verwacht. 

Ninja of Z? Moeilijke keuze

Het lichte gewicht van 148 kilo (146 voor de Z) is in combinatie met een strak rijwielgedeelte de grootste kracht van deze motoren. We zien misschien geen volledig instelbare schokbrekers, maar de telescopische vork vooraan en Kawa’s uni-trak monoshock achteraan bieden een goeie mix van baanvastheid en comfort. Achteraan kan de veervoorspanning nog bijgeregeld worden met gereedschap voor wie zwaar bepakt op reis wil. Qua setup, wielbasis en tandwielverhouding zijn. de Z en Ninja verder identiek. Het enige verschil vinden we terug in de zithouding. Het zadel van de Z is iets hoger en het rechte stuur ligt wat hoger in de hand dan de verhoogde clip-ons van de Ninja. Die laatste zit twee centimeter lager en het zadel is wat meer naar voren gekanteld, waardoor de zithouding een stuk sportiever aanvoelt. De balans van beide motoren ligt dus subtiel anders en bij een zij aan zij vergelijking blinkt de Ninja uit qua stabiliteit in lange doordraaiers, terwijl de Z iets vinniger voor de dag komt bij het krappe werk.

Maar rijcomfort is meer dan goede schokbrekers, een knus gepolsterd zadel en een aangename zithouding. Op een 125 ben je namelijk erg veel aan het schakelen om het beperkte vermogen optimaal te benutten en dat is op deze Kawa’s geen probleem met dank aan een soepele en precieze versnellingsbak. Het koppelingshendel is makkelijk doseerbaar en niet te zwaar om vaak dicht te knijpen en verder kan ik er geen slecht woord over zeggen. Het enige wat beginnende rijders volgens mij wel gaan missen, is een versnellingsindicator op het dashboard. Het LCD-display ziet er verder erg gelikt uit en was tot voor enkele jaren voorbehouden voor zwaardere, duurdere motoren. Qua afleesbaarheid mocht de toerenteller voor mij wel een stukje groter.

Trouwens niet onbelangrijk: de ultieme topsnelheid van deze 125’s konden we nog niet testen, al haalde hij vlotjes de 120 waardoor je geen angst moet hebben voor een stukje snelweg. Gezwind auto’s inhalen op de autostrade is uiteraard andere koek, maar dat is zo voor alle 125cc’s.

Ervaring is de beste leermeester…

Hoe meer kilometers ik maak op kleine Kawa’s, hoe meer het vertrouwen groeit en hoe moeilijker de keuze tussen Z of Ninja wordt. Dat zou er overigens niet beter op worden tijdens de tweede dag van deze presentatie waarop we verrast werden door een Masterclass bochtentechniek met WK Supersport 300 kampioene Ana Carrasco en een lesje Moto Gymkhana met de Nederlandse toppers Bert Schuld en Martijn Stapelbroek.

Niets beter dan een stukje competitiviteit om een motor tot het uiterste te drijven en de zwakste schakel te ontdekken – in dit geval de Dunlop Qualifier banden. Hoewel ze op de weg meer dan grip genoeg bieden voor eender welke pendelaar, opstapper of zelfs sportieve zondagsrijder, zijn ze uiteraard niet echt geschikt voor extreem gebruik. Onze voorrijder Janik Kaufman wist het nog mooi te verwoorden: ‘We hebben gekozen voor een erg veelzijdige merkband die lang meegaat en voldoende grip biedt in alle omstandigheden. Geen naamloze Chinese banden dus, zoals je ze wel vaker ziet op 125’s.’

“Ik rem pas wanneer m’n beschermengel een volle pamper heeft en neem meer risico’s dan Marc Marquez in de beslissende, laatste bocht van het MotoGP-kampioenschap…”

Klopt volledig, maar daar ben ik vet mee wanneer ik af en toe een wieltje voel wegglijden tijdens de gymkhana. En het wordt er niet beter op wanneer iedere journalist om beurt enkele ronden in het spoor van Ana Carrasco op een kartbaantje mag knallen, laat staan als ze achter me aan rijdt om m’n bochtentechniek te inspecteren. De kersverse wereldkampioene rijdt probleemloos erg strakke lijnen, terwijl ik me voel als Bambi op een bevroren meertje. Zowel voor- als achterwiel zetten geregeld een stap opzij, al ga ik me hier uiteraard niet laten kennen. Zodra het mijn beurt is om op kop te rijden gaat het gas erop als nooit tevoren. Ik rem pas wanneer m’n beschermengel zijn pamper vol is en neem meer risico’s dan Marc Marquez in de beslissende, laatste bocht van het MotoGP-kampioenschap…

Enfin, zo voelde het toch aan, want verder ga ik dit heldenverhaal niet aandikken. Eén ding is zeker: het was een ervaring om nooit te vergeten en als Ana me achteraf vertelde dat ik ‘quite fast’ was – Lees: “Ik mag van m’n sponsor Kawa het ego van de journalisten niet afbreken, maar eigenlijk reed je trager dan een manke schildpad.” – liep ik de rest van de dag op wolkjes.

De Afrekening

Kawasaki komt met de nieuwe Z en Ninja door de grote poort binnen in het drukbevolkte 125cc-segment. Hoewel het merk zelf de keuze tussen nakedbike of racer omschrijft al ‘The Toughest Choice’, vind ik dat er zich eerst een vergelijkingstest opdringt met de 125cc’s van andere merken. Terwijl de Z125 4.699 euro moet kosten (5.199 NL), tikt de Ninja af op 4.999 (5.799) NL en zoals gebruikelijk voorziet Kawasaki een performance pack met o.a. een sportievere Arrow uitlaat voor 699 euro. Die prijzen schelen amper 100 à 200 euro met de dichtste concurrenten, waardoor de keuze in 125cc land nooit zo groot was.

Remmen
Een tweezuigertje met 290mm schijf en eentje achteraan met 220mm schijf volstaan ruimschoots om deze pluimgewichtjes te doen stoppen. Bovendien zijn ze uitgerust met ABS, wat de veiligheid van beginners enkel ten goede kan komen. Verwacht je nu niet aan de bite van Brembo zeszuigers op carbon schijven, je wilt tenslotte niet dat alle opstappers zich meteen onderuit remmen.

Dashboard
Als ik één ding zou mogen vervangen aan deze motoren, dan zou ik kiezen voor kleveriger rubber. Maar op plaats twee staat een dashboard met een grotere toerenteller en een versnellingsindicator. Die twee parameters zijn tenslotte erg belangrijk voor (her)opstappers die niet steeds met zekerheid weten in welke versnelling ze zitten of niet 100% op het gehoor durven schakelen.

Afwerking
Ik zou liegen als ik zei dat het afwerkingsniveau van de 125’s te vergelijken is met dat van pakweg een Z1000R, al ligt het wel stukken hoger dan dat van de Chinese spelers in dit segment. OK, de stickers hebben een witte rand en de framebescherming is een zacht stukje plastic. Maar verder kan alles perfect door de beugel.

Technische fiche
Kawasaki Ninja 125 / Z125
Motor: 125cc, 4 kl./cil., vloeistofgekoelde eencilinder
Max. vermogen: 15 pk/10.000 o.p.m.
Max. koppel: 11,7 Nm/7.700 o.p.m.
Transmissie: zesbak, ketting
Frame: Stalen diamantframe
Voorvering: Telescopische voorvork, niet regelbaar, veerweg 110 mm
Achtervering: monoshock, veervoorspanning regelbaar, veerweg 120 mm
Voorrem: 290 mm schijf met 2zuigerremklauw
Achterrem: 220 mm schijf met 2zuigerremklauw
Banden voor/achter: 110/80-17 / 130/60-17
Rijklaargewicht: 148 kg /146 kg
Zithoogte: 785 mm / 815 mm
Tankinhoud: 11 l.
Kleuren: Metallic Flat Spark Black / Pearl Flat Stardust White, Candy Lime Green / Metallic Flat Spark Black
Prijs België: € 4.999,00, €4.699,00,
Prijs Nederland: € 5.799,00, €5.199,00

Altijd als eerste op de hoogte zijn van het laatste motornieuws?
Download de MaxxMoto App, voor iPhone of Androïd.