Met de nieuwe SV650 herintroduceert Suzuki het populaire, prettige opstapmodel dat een maximum aan motorlol biedt voor een karig budget. De SV doet het bovendien zonder de vrouwelijke trekjes die de verkoopcijfers van de Gladius altijd hebben genekt. Klinkt als een succesnummer? Ja, maar ook verdacht hetzelfde als de MT-07 hitsingle die Yamaha intussen al twee jaar op de platendraaier heeft liggen…

Klein budget, dikke pret

Tekst: Renaud Amand
Fotografie: Peter Naessens

Verpakkingskunst

Praat met eender welke marketeer en hij zal je vertellen hoe belangrijk de verpakking is. Uiteraard kom je nergens zonder een smakelijke/degelijke inhoud, maar het is de verpakking die mensen in de eerste plaats moet verleiden. Dat is iets waar Suzuki met de nieuwe SV flink de mist in gaat. Vanop afstand kan je hem nog als ‘conventioneel’ beschrijven, maar van dichtbij en met de Yamaha op armlengte wordt het afwerkingsniveau op het randje van zielig. De manier waarop het kuipje niet aansluit op de koplamp, de triestig dunne kroonplaat, het verroeste schroefje in de koplamp, de slordige bekabeling en weinig elegante radiator(slangen), de basic achterbrug, de ongelukkige plaatsing van de abs-unit achter de monoshock, het zadel dat reeds een klein scheurtje vertoont, de nepcarbonprint op een stukje van het plastic onder de benzinetank en het feit dat enkel die tank een kleurtje en laag vernis heeft gekregen.

Dan doet Yamaha het heel wat beter om hun budgetvriendelijke opstapper er veel duurder en gesofisticeerder te laten uitzien dan hij is. Fraaie wieltjes erin met onnodig brede, maar lekker stoere 180-achterband, mooi aansluitende kuipdeeltjes met scherpe, futuristische lijn, kroonbladvormige remschijven, banaanvormige achterbrug met uitgehaalde sectie, mooi geïntegreerd motorblok en dito koelcircuit. En vanaf dit jaar ook een likje verf op het voorspatbord.

 “Vanop afstand kan je hem als ‘conventioneel’ beschrijven, maar van dichtbij wordt het afwerkingsniveau op het randje van zielig.”

Zelfs indien de scherpe styling niet je ding zou zijn, kan je onmogelijk ontkennen dat de Yamaha van de twee met ruime voorsprong de prijs voor de beste afwerking verdient. Indien je ‘m met abs wil – wat standaard is op de Suzuki – dan blijkt de MT-07 ook iets duurder, 400 euro om precies te zijn. Hoef je geen abs, dan heb je ‘m zelfs voor 100 euro minder dan de Soes en dan negeren we nog de acties op de overjaarse modellen die momenteel van kracht zijn.

Raakpunten

Eigenlijk oogt de Suzuki enkel goed uit het zadel, of wanneer je er achter rijdt, want het kontje heeft wel iets van een GSX-R. Maar genoeg over de looks, want eens je hebt geaccepteerd dat je er geen schoonheidsprijzen mee zal winnen, heeft de Suzuki heel wat te bieden. Al sinds de introductie in 1999 is het pittige V-twin blok – intussen iets uniek in deze klasse – een grote aantrekkingspool en dat is nu, 17 jaar na datum verrassend genoeg nog steeds niet anders. Het blokje draai zoet rond zonder al te veel trillingen, pakt mooi op onderin, trekt vinnig door tot aan het rood en werd gekoppeld aan een correct schakelende zesbak. Was speels en charmant toen, is het nog steeds. Dat hij vier pk sterker zou zijn geworden is mooi meegenomen, al is het in de praktijk een verwaarloosbaar verschil. De kleine SV slaagde er altijd al in om ook een ervaren rijder die leuke scheutjes adrenaline te bezorgen en dat doet de nieuwe nog steeds.

Dat gezegd, blijft het blokje van de SV ook heel beginnersvriendelijk, dankzij een perfecte gasreactie, een soepele koppeling en zelfs een kleine starthulp waarbij het toerental automatisch verhoogd wordt wanneer je de koppeling laat vieren en stilvallen bij het wegrijden bijna onmogelijk wordt. Wetende dat de MT-07 geen V2 maar een paralleltwin in het vooronder heeft, zou je denken dat het motorkarakter het grootste verschil tussen beide zal zijn. Niet is echter minder waar, want dankzij de onregelmatige ontstekingsvolgorde voelt en klinkt het Yamaha-blokje bijna identiek aan dat van de Suzuki. Zelfde ronde motorloop, nog iets zachtere bak, net zo soepel en sterk onderin en even levendig als je hogere toeren gaat opzoeken. Bovendien heeft de MT-07 een gevoelig kortere eindoverbrenging, wat hem nog vinniger én gewilliger maakt voor wie al eens wheelietje pleegt te placeren.

Verschillen

Verander het voorste kettingwiel op de SV voor een exemplaar met een tandje minder en de prestaties en karakters van deze twee speelvogels zijn perfect inwisselbaar. Toch zijn het allerminst klonen van elkaar met een ander logo op de tank. Ze zijn gevoelig anders en hebben elk hun sterke en zwakke punten. Zo is de MT-07 veel lager en compacter, wat hem (letterlijk) laagdrempeliger maakt voor beginners.

 “Dat is niet het enige surplus van de SV, want in vergelijking met de MT-07 loopt hij preciezer en met meer vertrouwen door de bocht.”

De Suzuki zet daar dan weer een ruimere ergonomie tegenover met een meer ontspannen zithouding en een grotere bewegingsvrijheid. Zowel ikzelf met mijn 1,86 meter als de veel kortere CEO verkiezen daarbij de Suzuki, zowel bij het stuurwerk als wanneer er afstanden moeten gemaald worden. Dat is niet het enige surplus van de SV, want in vergelijking met de MT-07 is hij veel strakker afgeveerd waardoor hij preciezer en met meer vertrouwen door de bocht loopt. Zelfs al staan er standaard dubieuze Dunlop Qualifiers van Japanse origine op.

Toch laat de Yamaha zich niet zomaar vloeren, zelfs al is zijn veel te weinig gedempte vering zijn grootste minpunt voor wie geregeld met overtuiging een bocht wil nemen. Vooral achteraan gaat hij snel aan het dribbelen, wat bizar is op perfect asfalt en met een beperkte grondspeling wanneer je de lange antennes op de voetsteunen laat zitten. Dat gezegd, stuurt hij toch maar mooi lichtvoetiger in én heeft hij ankers die naam waardig. De eendelige vierzuigerklauwen dateren weliswaar ook al van op de Thunderace van eind de jaren negentig, maar in vergelijking tot de ronduit antieke tweezuiger Tokico’s die op de Suzuki zitten (geraakt die stock dan nooit op?), lijkt het wel racemateriaal. Laatste praktisch pluspuntje van de Yamaha en niet onbelangrijk voor wie zijn rijbewijs er nog mee wil halen: hij draait gevoelig korter in de straat.

De Afrekening

Maak je een netto balans van de plus- en minpunten, dan wint de Yamaha MT-07. Ondanks zijn sportievere styling is hij omwille van zijn compactere afmetingen en lichtvoetiger karakter de betere beginnersmotor. De superieure remmen vallen op wanneer je van de ene op de andere stapt en het onweerlegbare feit dat hij met meer zorg in elkaar werd gezet, geven je het gevoel dat je meer waar hebt gekregen voor je geld. Toch is de afrekening niet zo simpel als ze lijkt. In de praktijk wen je namelijk gemakkelijker aan het beperktere aangrijpen van de ankers van de SV dan aan de minder efficiënte ergonomie van de MT-07. Als stuurfiets slaagt de SV er – naar aloude traditie – ook nog steeds beter in om de status van beginnersfiets te overstijgen, zelfs met de bedenkelijke eerstemontage Dunlops om de velgen. Kleverige bandjes erop en je scheurt met zoveel vertrouwen en snelheid door de bocht dat de man op de MT-07 dribbelend achterblijft, een afbetalingsplan uitdokterend voor een dure aftermarket vering. Suzuki slaagt er dus nog steeds als beste in om een opstapper aan te bieden die zich ook tussen de betere stuurfietsen uit de naakte middenklasse kranig weet te houden. Doodzonde toch dat ze zo’n smakelijke inhoud niet appetijtelijker weten te verpakken…

 

Dashboards
Compact, digitaal en hoewel anders van opbouw bijna inwisselbaar. Beide hebben ze een handige benzinemeter, klokje en een goed afleesbare versnellingsindicator. De controlelampjes zijn iets groter op de Suzuki en hij heeft ook een temperatuurmeter, maar het exemplaar op de Yamaha oogt iets strakker en duidelijker. Geen van beide dashboards kan bediend worden van op het stuur. (klik op foto om te vergroten).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Remmen
De MT-07 gebruikt zijn remwinkel als een aandachtstrekker; kroonbladvormige remschijven met eendelige vierzuigerklauwen inclusief zilverkleurige accenten. Op de Suzuki hebben ze iets van een opruiming van oude stock; gedateerde Tokico tweezuigertangen op ronde schijfjes en met slordig lopende, rubberen remleidingen. Kansloos.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Motorblokken
De Suzuki SV650 heeft als enige in zijn klasse een V-twin. Die configuratie is duurder in productie, maar levert een zeer ronde motorloop op met een fijne klank en niet storende, laagfrequente trillingen. Yamaha is er echter – dankzij de crossplane krukas en bijbehorende, onregelmatige ontstekingsintervallen – in geslaagd om de goedkoper te produceren paralleltwin identiek hetzelfde karakter mee te geven. De prestaties zijn nagenoeg identiek, al zorgt de kortere eindoverbrenging van de Yam voor nog een fractie extra vinnigheid.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Technische fiches
Suzuki SV650
Motor: 645cc, 4 kl./cil., vloeistofgekoelde V2
Max. vermogen: 76 pk/8.500 o.p.m.
Max. koppel: 64 Nm/8.100 o.p.m.
Transmissie: zesbak, ketting
Frame: stalen vakwerkframe
Voorvering: 41 mm conventionele voorvork, niet regelbaar, veerweg 125 mm
Achtervering: monoshock, veervoorspanning regelbaar, veerweg 63 mm
Voorrem: 290 mm schijven met 2zuigerremklauwen, abs
Achterrem: 240 mm schijf met 1zuigerremklauw, abs
Banden voor/achter: 120/70-17 / 160/60-17
Rijklaargewicht: 197 kg
Zithoogte: 785 mm
Tankinhoud: 13,8 l.
Kleuren: wit, rood of zwart
Prijs België: € 6.599,00
Prijs Nederland: € 7.299,00

 

Yamaha MT-07 (ABS)
Motor: 749cc, 4 kl./cil., vloeistofgekoelde 270° paralleltwin
Max. vermogen: 75 pk/9.000 o.p.m.
Max. koppel: 68 Nm/6.500 o.p.m.
Transmissie: zesbak, ketting
Frame: stalen diamantframe
Voorvering: 41 mm telescopische voorvork, niet regelbaar, veerweg 130 mm
Achtervering: monoshock, veervoorspanning regelbaar, veerweg 130 mm
Voorrem: dubbele 282mm schijven met axiale 4zuigerremklauwen, (ABS)
Achterrem: 245 mm schijf met 1zuigerremklauw, (ABS)
Banden voor/achter: 120/70-17 / 180/55-17
Rijklaargewicht: 179 (182) kg
Zithoogte: 815 mm
Tankinhoud: 14 l.
Kleuren: Zilver-blauw, bordeaux of matgrijs
Prijs België: € 6.490,00
(€ 6.990,00)
Prijs Nederland: niet leverbaar (€ 7.299,00)