Die van ons: Vaarwel Monster 821 Stripe

Een dikke twee maanden vervulde de Monster 821 Stripe de rol van ‘die van ons’. Daarbij was de gestreepte vierklepper zowel het speeltje van mezelf als het dagelijkse vervoer voor onze teergeliefde Jane ‘Ad Guy’ Omorogbe. Uiteindelijk leverden we hem in op het einde van de mooie nazomer, net op het moment dat je begint te snakken naar meer bescherming tegen regen en wind.

Tekst: Renaud Amand
Foto’s: Renaud Amand, Peter Naessens

Wanneer we hem inleveren heeft hij 12.000 km op de digitale klokken staan, waarbij we hem niet hebben gespaard. Altijd mooi warm rijden, dat wel, maar eens op temperatuur werd er stevig aan het gas gedraaid en ook het betere wheeliewerk niet geschuwd. Ja sorry, het is sterker dan onszelf… Ook het slechte weer werd getrotseerd, want onze Ducati deed nu eenmaal ook dienst als functioneel transport. En dat beviel eigenlijk best, want het was steeds een vrolijk gniffelende Jane die op het randje van asociaal de straat kwam ingescheurd na haar dealerbezoeken. Yep, de Monster 821 is een motor die onder je vel kruipt, zeker wanneer je op droog asfalt toegeeft aan de verleiding van de luide, dubbele uitlaat.

 “Wat ging er allemaal mis? Eigenlijk niets. Een boutje rechts onder de tank trilde een keer los, maar hij liet ons nooit in de steek.”

Jaaa, maar wat ging er allemaal mis? Wel, eigenlijk niets. Het boutje van het zwarte kunststof afdekkapje rechts onder de tank trilde een keer los, maar hij liet ons nooit in de steek en nimmer dienden we naar de dealer. Zelfs niet voor een lampje of een drup olie. Het enige dat elk van ons – de CEO inclusief toen hij de M821 had geconfisqueerd voor een weekendtrip – zorgen baarde, was dat de twin heel af en toe weigert te starten. De startmotor draait daarbij rond, maar aanslaan doet hij niet. Even wachten, sleutel eruit en opnieuw erin en hij deed het weer. Onverklaarbaar en te sporadisch om verder op zoek te gaan naar een probleem dat zich bijna nooit stelt.

img_2215

Wat wel opvalt, is dat de Monster toch meer slijtagesporen vertoont dan je verwacht van een motor met iets meer dan 10.000 kilometer. Zo zijn er onuitwisbare slijtsporen op die vervloekte beugels van de duovoetsteunen waar je de hele tijd met je hiel tegenaan schurkt en ook de uitlaat is moeilijk schoon te houden. Opvallend is ook dat quasi al het reliëf van de handvatten is gesleten en neen, dat is heus niet door ze krampachtig tot moes te knijpen. Wel waren we aangenaam verrast door de handige, uitklapbare bagagehaakjes die onder het zadel verstopt zitten en waardoor je de brede duozit in geen tijd hebt omgevormd tot bagagedrager.
img_2216

Het stuurgedrag van de Monster 821 Stripe was – mede dankzij de instelbare voorvork – de hele periode zijn grootste pluspunt, maar een paar weken terug bleek hij plots fors aan lichtvoetigheid in te boeten. Doordat het plots kouder geworden was, bleek de bandenspanning veel te laag. Eens de correcte bandendruk opnieuw ingesteld, stuurde ik opnieuw met een fluks van richting veranderend Monster richting dealer. Daar werden de verkleumde klauwen snel weer op temperatuur gebracht door de verwarmde handvatten van onze nieuwe aanwinst: de Ducati Multistrada Enduro. Toch doet de Monster binnenkort nog even een heroptreden op dit digitale motormedium, want tijdens de laatste dagen van de Indiaanse zomer speelden we hem nog uit tegen ‘die andere Italiaan’; de MV Agusta Brutale 800. Wordt vervolgd…

ducati-m821-stripe