Terwijl de Moto3 voor ons getekend werd door een spijtige fout van Livio Loi en de eerste punten voor Bo Bendsneyder, draaide de Moto2 uit op een resem jumpstarts en malaise bij de racedirectie. Daarbij vergeleken was de MotoGP maar heel normaaltjes. Op het saaie af zelfs, want vijf rijders uit de top zes finishten vorig jaar ook al in de top zes.
Tekst: David Emmett/AJ
Foto’s: MotoGP.com
Was Iannone niet gecrasht, dan was de top zelfs identiek aan vorig jaar. De zes toppers zaten op fabrieksmotoren, al is het goede nieuws wel dat Maverick Viñales er aan boord van de Suzuki GSX-RR voor zorgde dat we dit jaar vier fabrikanten in de top zes zagen, i.p.v. drie vorig jaar. De rondetijden waren zeer constant en er gebeurde tijdens de race weinig onverwachts. Niet dat het slaapverwekkend was, maar we mogen zeggen dat er ondanks de nieuwe Michelin banden en de nieuwe elektronica geen leiderswissel is.
Nieuwe wetten, oude bazen
Jorge Lorenzo deed wat hij in 2015 al dacht te kunnen, namelijk de race winnen met een comfortabele voorsprong. Het was niet gemakkelijk, maar de race pace die Lorenzo oplegde was snoeihard. Noch Dovi, noch Iannone, noch Rossi, noch Márquez hadden een antwoord klaar en iedereen was aangewezen op volgen.
Twee rondjes voor het einde stak Lorenzo nog een tand bij en hij brak daarmee het ronderecord dat Casey Stoner in 2008 vestigde. De rest van de rijders had geen verhaal. “Vandaag heb ik mijn prestaties op de piste voor zichzelf laten spreken.” wist JL99 achteraf te zeggen.
Een berekende gok
Nochtans werd de Yamaha M1 op het rechte eind afgetroefd door de Ducati’s. Lorenzo kon maar net in de slipstream blijven, voor Márquez was dat nagenoeg onmogelijk. Lorenzo slaagde erin om noch Dovizioso, noch Iannone te laten profiteren van hun topsnelheid en sloeg vervolgens toe op het juiste moment. De sleutel voor de overwinning lag in Lorenzo’s bandenkeuze, meerbepaald in de beslissing om de hardere band in te ruilen voor zacht rubber. Hij had tijdens de warm-up op harde Michelins gereden, maar was niet echt tevreden. Toen hij zag dat Viñales op het zachtere rubber stond, waagde JL99 een gok. En met succes.
“Iedereen moet vooral in gedachten houden dat het gevoel aan het einde van vorig seizoen niet goed zat.”
-Andrea Dovizioso
Andrea Dovizioso was tevreden met zijn tweede plaats en hij beschouwde het zelf als een comeback na een moeilijke periode eind 2015. “Vorig jaar vochten we hier voor de overwinning, dus iedereen verwachtte dat ik snel zou zijn. Maar dat is niet helemaal correct. Iedereen moet vooral in gedachten houden dat het gevoel aan het einde van vorig seizoen niet goed zat.” Het goede nieuws voor Ducati was dat Dovizioso meer vertrouwen had in de nieuwe motor en dat gevoel hoopt hij mee te nemen naar de volgende manches.
Honda: Acceleratieproblemen
Marc Márquez was eerder ontgoocheld met zijn derde plek, voornamelijk omdat Honda’s RC213V tekort kwam in de acceleraties. Zeker in de laatste bocht bij het oprijden van het rechte stuk konden de Honda’s niet mee met de Yamaha’s en de Duc’s. Het probleem lijkt zelfs erger dan vorig jaar toen Lorenzo nog gemakkelijk Márquez en Pedrosa kon voorbijsteken bij het uitkomen van de laatste bocht in Valencia. Márquez is bovendien opnieuw overgeschakeld naar zijn oude, heftige rijstijl en alle pogingen om vloeiender te rijden met de Michelin’s zijn gingen overboord. Het goede nieuws was dat hij dit keer op de motor bleef zitten, iets wat we in 2015 niet na iedere race konden zeggen…
Valentino Rossi was tevreden met zijn vierde plaats, wetende dat er niet meer in zat. In tegenstelling tot Lorenzo die gegokt had op de zachte achterband, vertrok Rossi op hard rubber. Vale46 durfde niet te zeggen of dit de juiste keuze was: “Het is erg belangrijk om de juiste rubberkeuze te maken. Ik ben niet zeker of ik met de zachtere band sneller had gereden. Márquez en ik kozen voor de harde band en het lijkt erop dat we het iets moeilijker hadden dan Lorenzo en Dovizioso. Maar dat wil daarom niet zeggen dat ik noodzakelijk sneller zou rijden met de zachte band.”
“Spijtig genoeg was het geen strategische fout, ik heb alles gegeven wat ik had.”
-Valentino Rossi
Het lijkt er dus op dat Rossi dit keer simpelweg geen truukjes meer in petto had. “Spijtig genoeg was het geen strategische fout,” verklaarde Rossi. “Ik heb alles gegeven wat ik had. Ik reed hard, maar niet hard genoeg om een aanval te lanceren. Er was geen enkele sector of geen enkel rempunt waar ik sneller was dan de jongens voor me. Ik was er steeds, maar altijd tien meter achterop.” Toch was Vale tevreden met zijn race en hij beziet het als een teken dat hij dit seizoen nog competitief kan zijn. “Zo slecht was het niet. Het is beter om vierde te worden op twee seconden dan tweede op tien seconden.” Daarbij komt nog dat er ook circuits op de planning staan die Rossi beter liggen dan Qatar.
Yamaha: nog steeds de snelste
Wat kunnen we u verder nog vertellen over de sterktes van de motoren? In de eerste plaats mogen we stellen dat Yamaha’s M1 nog steeds de koning van de grid is. De Movistar Yamaha’s reden niet voor niets beide in de top vier. Hun voordeel ten opzichte van de Ducati’s is wel merkbaar kleiner, zeker op vlak van remmen en sturen. En qua topsnelheid was de Duc sowieso al de snelste.
De Honda’s hebben het moeilijk en enkel Márquez slaagde er dit keer in om weerstand te bieden. Pedrosa eindigde veertien seconden na Lorenzo terwijl Jack Miller en Tito Rabat als allerlaatsten binnenkwamen. Cal Crutchlow denkt dat hij Pedrosa had kunnen bijhouden, al zorgde een probleem met zijn timing loop sensor voor een andere uitkomst. De GPS-elektronica kon de plaats van zijn motor op het circuit niet meer lokaliseren en dus grepen de tractiecontrole en de motorrem op verkeerde momenten in. Een gebrek aan motorrem in de bocht was de oorzaak van zijn crash.
Elektronica veroorzaakt crash
Dit verhaaltje hoorden we in het verleden wel al eerder bij Yamaha en Ducati die lang met Magneti Marelli hardware reden. De Marelli ECU’s durven soms ‘verloren te rijden’ op het circuit, met alle negatieve gevolgen vandien. De komst van de gelijke software voor alle rijders zorgt er nu voor dat dit soort bugs een breder publiek zullen bereiken.
En Suzuki? Die motor doet een beetje terugdenken aan de oude V-twin 500cc tweetaktmotoren. Suzuki heeft kracht, de motor stuurt als een tierelier, maar er is nog steeds een gebrek aan pk’s. Maverick Viñales vertelde reporters dat hij terrein verloor op Pedrosa in de acceleraties en dat is gezien de beperkte evolutie van de Honda’s een heel slecht teken.
“Michelin heeft goed werk geleverd en ook de elektronica voelt goed.”
-Valentino Rossi
Hoe was de terugkeer van Michelin naar de GP-klasse? De leiders reden zeven seconden sneller dan vorig jaar met een nieuwe ronderecord voor Jorge Lorenzo. Die verbeterde de tijd van Casey Stoner uit 2008 die toen op een Ducati met Bridgestone’s reed. Het commentaar na de wedstrijd was zeer positief, en dan bedoelen we ook écht positief, niet enkel omdat het moet van de sponsor. “Ik was oprecht verrast door de race pace,” zei Rossi. “Michelin heeft goed werk geleverd en ook de elektronica voelt goed aan.”
Slechts vijftien finishers
Minder geruststellend is het feit dat slechts vijftien van de twintig rijders de eindmeet haalden. Vijf rijders crashten op quasi identieke wijze, door de voorkant te verliezen. Hoewel iedereen vol lof was over Michelin, heeft de voorband zeker nog zijn zwaktes. Het zal een tijdje duren eer alle teams hier mee om kunnen gaan, zeker aangezien dit de eerste keer was dat de MotoGP rijders meteen na de Moto2 de piste in reden. Die reeks laat veel dik Dunlop rubber achter op het asfalt…
De prestatie van de elektronica was ook op niveau, zeker omdat de teams drie aparte tests hadden om ze af te stellen. De leercurve is steil en er is zeker ruimte voor verbetering, maar al bij al hielden de banden het zeer goed uit, ook al kon de elektronica hen niet langer sparen. “Net zoals voor de banden, hadden we qua elektronica meer verschil verwacht,” aldus Rossi. “We verwachten dat er nog moeilijkheden zullen zijn. De elektronica grijpt misschien minder in dan de voorbije jaren, maar tot nog toe werkt alles erg goed.”
“Het pakket was goed, we maakten er gewoon geen optimaal gebruik van.”
– Scott Redding
Het verhaal van Scott Redding toont aan dat er nog veel ruimte voor verbetering is. In de eerste helft van de race had de Brit problemen, nadat het team besloten had om de setup te veranderen voor minder benzineverbruik (en dus ook minder kracht). “Het pakket was goed, we maakten er gewoon geen optimaal gebruik van.” Aldus Redding. “Hadden we vanaf het begin alle power gehad, dan hadden we zeker een verschil kunnen maken.”
Fabrieksteams hebben de bovenhand
Dit soort lessen leer je sneller in een fabrieksteam waar er een leger van data-ingenieurs klaar staat om ieder signaal tijdens de testen en oefenruns te analiseren. Vandaar waarschijnlijk de top-6 die enkel uit fabrieksrijders bestaat. De gemeenschappelijke software zorgt voor gelijkere wapens, al hebben de fabrieksteams nog steeds de bovenhand.
De les die we leren uit de eerste MotoGP race van het nieuwe tijdperk is dat er niet zoveel veranderd is als sommigen hoopten. Als we de tijd hebben om de data en de beelden van de vorige race te analyseren, kunnen we misschien nog correctere voorspellingen over de toekomst van de GP’s doen.
Interessante sportlectuur, maar nog niet voldaan? Meer GP-nieuws van schrijver David Emmett op motomatters.com. Zelfde kwaliteit, zelfde stijl, maar wel in het Engels.