De CB500-jongens strijken dit weekend neer in Hengelo. Na een trainingsweekend in Ecuyers staat iedereen op scherp om de befaamde Varsselring onder de knie te krijgen. Vooraleer we daar verslag van doen, kijken we even terug naar de vorige manche in Chimay.
Opwaaiend stof, uitzinnige mensen, motoren die tot diep in de nacht in de begrenzer worden gejaagd & een gezonde hoeveelheid gerstenat; welkom op de Open Trophy van Chimay. Hieronder volgt een kort overzicht van een geslaagd weekend, waarbij een blij weerzien van het publiek primeert. Dat, en de 2 overwinningen!
Tekst en foto’s: Benjamin Vanacker, Lana Christiaens, Jan Vermeer
Vrijdag 23/07
Wakker worden in een tent doordat het zonlicht komt binnenpiepen. Behoorlijk fris en uitgerust wordt de dag aangevat. Op het binnenplein arriveren meer en meer mobilhomes, bestelwagens, al dan niet voorzien van aanhangwagens of caravans. De sfeer uitgelaten, de gezichten blij. Vandaag nog geen motorische verplichtingen, enkel de technische controle staat gepland vanaf 18u. Tijd genoeg dus. We besluiten een wandeling te maken op de omloop. De kerbs geschilderd langs de openbare weg geven al een indicatie van wat er komen zal dit weekend. “‘t Is gelijk echt!”.
Het rechte stuk na de eerste bocht lijkt eindeloos te duren. Eenmaal verder passeren we aan de vlag ter herinnering aan Vick De Cooremeter, een beloftevolle Belgische racer, die jammer genoeg 7 jaar geleden fataal ten val kwam. Ook dit behoort tot Chimay, de keerzijde van de medaille waar liefst niet te veel over gepraat wordt. De wandeling wordt verdergezet, al zij het net iets stiller.
Zaterdag 24/07
De verschillende weerapps liggen in ruzie met elkaar, variërend van slecht weer tot heel slecht weer. De eerste qualifying zou weleens de enige droge sessie van het volledige weekend kunnen zijn. Vertaling, de eerste qualifying bepaalt de startpositie voor de wedstrijd op zondag. Als een van de laatste piloten kom ik de baan opgereden. Doel; de baan leren kennen en niets overhaasten, desondanks de tijdsdruk. Het CB’tje doet wat het moet doen, het gevoel zit goed en het vertrouwen is er. In de verte rijdt Dries Desender (P3 in’t kampioenschap op 10 punten). Gestaag rij ik ernaartoe en ga ik er voorbij. 1 Ronde later kijk ik om, richting Dries die op enkele meters achter me zit. Ik vloek tegen mezelf en weet hoe laat het is. Ik fungeer als de perfecte haas… Ik blijf gewoon doorrijden en probeer m’n eigen tempo op te bouwen, we zien wel. Na een 3-tal ronden kijk ik nog eens om. De afstand is toegenomen, oef. Het pitbord toont me P1.
Voor de tweede qualifying bleef de voorspelde regen weg! Alles mogelijk dus, zoals op ieder circuit is de kans groot dat hier de tijden nog eens flink worden aangescherpt. Voornamelijk omdat nagenoeg niemand hier al eerder gereden had. Buiten ik dan, 2jaar geleden op een 600… Kuch.
Ik was me goed genoeg bewust van de mogelijkheid dat de rivalen wel eens een sleepje zouden willen. Twee scenario’s. Of ik start wederom als laatste zodanig dat ik kan kiezen wie ik voorbijsteek of niet. Of ik start als eerste en probeer van het begin weg te zijn. De groene vlag wordt gezwaaid en ik maak me zo snel mogelijk uit de voeten. Als tweede motor kom ik de baan op, maar belangrijker, als eerste CB. Ik weet de tijd nog iets aan te scherpen maar de sessie wordt vroegtijdig afgelast wegens een valpartij. Een snellere motorfiets raakt rakelings de achterkant van Dries Desender. Dries weet gelukkig recht te blijven maar de andere piloot komt helaas ten val. Hij komt er zonder ernstige verwondingen vanaf.
Op de gecombineerde resultaten van de qualifying sta ik met enige marge voor. Een regenachtige zondag dreigt echter roet in het eten te smijten… Ter oefening besluiten de hemelsluizen vlak na onze sessie volledig open te barsten. Dit alles kan de sfeer niet bederven op het binnenplein dat afgeladen vol staat partytentjes. Na een dag vol concentratie is de tijd gekomen om te ontspannen, dit lukte perfect dankzij de gratis burgers geschonken door frituur het Friettreffen (Ledegem) en de verfrissende drank aangeboden door Kaffee Tende (Zwevegem). Een ideaal moment om nog eens de dag te overlopen met de mede-piloten en supporters, sterke verhalen te vertellen en vooral, genieten.
Zondag 25/07 RACE 1
Twijfel, twijfel, twijfel. Het circuit ligt er nat bij, af en toe valt er een miniem beetje regen uit de lucht. Een halfuur voor aanvang van onze wedstrijd ligt de baan er echter terug droog bij. De regenwielen liggen klaar om onder de moto te steken indien nodig. Het parc fermé staat gevuld met zenuwachtige gezichten, herhaaldelijk wordt er naar boven gekeken. Een kwartier voor aanvang begint het te regenen. Een beetje spetters zijn geen probleem, het blijft echter wel duren. We beslissen de regenwielen te monteren. Halverwege de handeling stopt het met regenen. Daar sta je dan, zonder wielen in de motorfiets. Terug de oorspronkelijke set erin of toch kiezen voor regenwielen? De rest van de grid zit het te bekijken, hier en daar wisselen een paar mensen van keuze. De rest van de CB’s staan nog allemaal op droog. Fuck it, met gelijke wapens strijden.
De wedstrijd gaat van start, vollegas richting de eerste bocht in een poging de rest van de CB’s voor te blijven. Ongeschonden komt iedereen door de eerste bocht, nu volgt het lange rechte stuk. De Supertwins en Stocktwins razen ervandoor. Het aanremmen van de daaropvolgende chicance blijft een penibel iets. Na de topsnelheid van onze machines bereikt te hebben wordt er vertraagd naar een luttele 50km/u en zelfs minder bij sommige. Ik weet enkele positities goed te maken en voltooi als eerste CB de eerste ronde. Wat volgt is een heuze strijd met Dries Van Roosbroeck op z’n Suzuki SV650. Op de rechte stukken komt de duidelijk krachtigere 650cc voorbij, maar in het bochtige werk weet ik iedere keer de afstand terug te overbruggen (zie filmpje Race 1). Uiteindelijk weet ik aan het langste eind te trekken. Daardoor word ik derde bij de Stocktwins en winnaar bij de CB500 Trophy. Dries Desender is tweede en Sam Vanhoutte claimt de laatste podiumplaats.
Zondag 25/07 RACE 2
Dezelfde twijfel, ander tijdstip. Het blijft gelukkig droog tijdens de aanvang van de wedstrijd. Wederom een goeie start, vol vertrouwen richting de eerste bocht. Op het rechte stuk valt een motorfiets van een koploper stil, Andrea Majola. Machine & piloot bollen geluidloos verder langs de linkerkant van de baan met een hand in de lucht. Iedereen kan hem perfect ontwijken en volle focus raast iedereen richting de eerste chicane. Opnieuw lijkt hier alles vlekkeloos te verlopen, jammer genoeg maakt Jeremy Goosen licht contact met een mede deelnemer en komt hij ten val. Einde race voor hem. Even later komt Majola opnieuw voorbij, het probleem lijkt zichzelf opgelost te hebben want als een bezetene stormt de Italiaan door het veld (zie filmpje Race 2, omstreeks 1min15s)! Na de eerste ronde evolueert er zich een mooie strijd met Jeffrey Vromant op z’n Ducati 650 SSR.
Opnieuw weet ik als eerste CB500 over de lijn te komen én derde Stocktwin!
De motoren worden gestald, de deelnemers voorzien van vloeistoffen en het feest kan beginnen. Voor het verdere verloop van de avond verwijs ik jullie graag door naar onderstaande foto’s van Lana Christiaens, want deze vertellen een beter verhaal dan dat ik zou kunnen.
Wederom was dit weekend niet mogelijk zonder the usual suspects Bart Vanthournout en Rik Vanacker, een dikke merci aan alle vrienden die zijn meegereist, de mede-piloten & organisatoren van de CB500 Trophy, Jacques Borremans van de Belgian Twin Trophy en het bestuur van Circuit de Chimay voor het prachtig evenement. Dikke pluim naar alle fotografen langs de baan om quasi al hun foto’s openbaar te plaatsen kort na het evenement! Niet te vergeten sponsor Elektro André Gevaert NV voor het vertrouwen tijdens dit seizoen!
Merci IEDEREEN!
