MaxxTest: Voge 650 DSX

Fundulo

Weet u nog wat u zoal aan het doen was in 1993? Jurassic Park speelde in de bioscoop, Bill Clinton werd ingezworen als president van de V.S en de oorlog in ex-Joegoeslavië woedde stevig verder. Er werd ook ene zekere M. Marquez geboren die later nog van zich zou laten horen, en Stéphane Peterhansel won de 15de editie van de Dakar-rally – toen nog écht in Dakar. Maar eind 1993 waren de ogen vooral gericht op BMW dat uitpakte met z’n eerste monocilinder sinds de jaren ’60. Wat dat te maken heeft met de Voge 650 DSX die ik recent testte? Meer dan je zou denken…

Tekst: Arno Jaspers
Foto’s: Jonathan Godin

De naam ‘Funduro’ doet misschien nog wel een belletje rinkelen. De BMW met typenaam F 650 GS was in eerste instantie een samenwerking van de Oostenrijkse motorenbouwer Rotax, Aprilia en BMW. De Oostenrijkers leverden de motoren, de Italianen assembleerden alles en dankzij BMW’s marketingmachine werd die eerste mono-GS een kassucces.

Ooit regeerden de dikke monocilinders over heel de wereld…totdat emissienormen er een einde aan maakten.

Door de jaren heen maakten de Duitsers wel wat aanpassingen en haalden ze de productielijn naar Duitsland, al bleven de 650 mono’s razend populair. Dat was trouwens niet alleen bij BMW zo, want Kawa’s KLR650, de Suzuki DR650, Honda’s XR650, KTM’s LC4, Aprilia’s Pegaso en de bekende Yamaha XT660 (de échte Ténéré) vochten jarenlang om datzelfde stuk van de taart. Of toch tot de Europese emissienormen een einde maakten aan de heerschappij van de dikke eencilinders.

Geavanceerdere multicilinders namen de fakkel over, zo ook bij BMW dat een strategische samenwerking aanging met de Loncin Group. Die Chinese industriereus bouwt nu een groot deel van alle BMW motorblokken – dat doen ze trouwens ook voor merken als Honda of MV Agusta – terwijl ze in ruil een aantal patenten mogen gebruiken. Voel je het al aankomen? Want bij die patenten zat uiteraard ook de 650 Rotax monocilinder die bijna 30 jaar na z’n geboorte opnieuw het levenslicht ziet in de Voge 650 DSX.

De Rotax 650 maakt z’n comeback. Dit keer met ‘Voge’ opschrift i.p.v. BMW én uiteraard met een emissie-proof uitlaat.

Voge is het luxemerk van Loncin dat zich volledig focust op de ‘Westerse markten’. Nu blijft een Chinees luxemerk anno 2021 wel iets relatief en een kort rondje  om de motor verklapt dat we het hier hebben over een budget middenklasser.

Het design zou uit eender welke Japanse stal kunnen komen.

De spirit van de Funduro herleeft dus helemaal, want naast het bekende 652cc motorblok zien we ook wel wat updates die deze motor klaarstomen voor 2021. LED-lampjes, een kleurendashboard met Bluetooth connectiviteit, Bosch ABS en injectie, Nissin remmen en last but not least een design dat net zo goed uit eender welke Japanse stal kan komen. 1993 lijkt plotseling weer erg veraf…of toch totdat ik op de startknop duw.

Met een klassieke tractor-roffel komt de eenpitter tot leven. De fel gedempte, rudimentaire soundtrack (hallo, Euro5-norm en verstikkende uitlaat) staat in contrast met het moderne uiterlijk van de motor, al vertellen de Pirelli Scorpion Rally banden ook wel waar de ambities van deze motor liggen. De 650 DSX is een allroad in de meest brede zin van het woord en dus vertrekken we voor een rit met daarin enkele stevige offroad secties – zo van het type waar je niet eens aan begint met pakweg een 1250cc boxer op banden zonder flinke noppen.

In België was het uiteraard flink zoeken naar de betere grind- en zandpaadjes, al kan je met de 18l-benzinetank al wel eens een paar landsgrenzen overschrijden. Dan moet je uiteraard eerst wat asfalt meepakken en daar gedraagt de 650 zich ook niet slecht.

Zowel de uitrusting als afwerking is heel correct. De Chinezen beginnen eindelijk onder eigen naam mee te spelen op wereldniveau.

Het begint uiteraard met een neutrale zithouding die heel veel comfort biedt. Het zadel hangt laag bij de grond waardoor je gemakkelijk een voetje kan zetten en bovendien is het goed gepolsterd voor langere ritten. Dat laatste geldt overigens ook voor de duozit, waar we ook nog eens stevige handgrepen zien. Vooraan bevindt zich een klein windscherm dat de rijwind mooi rond m’n helm leidt, met erachter een breed stuur met handkappen. Geen overdaad aan knopjes of elektronica: gewoon de minimale stuurbedieningen met erbij nog 1 extra knop om je ABS uit te schakelen. De DSX is ‘basic’ in de beste zin van het woord.

Qua sturen is het wel weer even wennen als je van een straatmotor met 17” wielen komt. Het 19” voorwiel voelt redelijk zwaar aan en met zo’n 50/50 allroadband wordt het stuurkarakter er zeker niet flitsender op. Je moet flink wat stuurinput geven en terwijl de zachte achterschokbreker heel veel comfort geeft, zou een iets strakker exemplaar de rij-eigenschappen op de weg zeker ten goede komen. De DSX mikt dus eerder op ritjes aan toertempo en daar is niets verkeerd mee. Zeker omdat er geen storende trillingen zijn, iets waar mono’s in het verleden toch wel mee te kampen hadden.

Met 48pk voor ongeveer 192 kilo drooggewicht zijn de acceleraties heel beschaafd en daar is niets verkeerd mee. Terwijl de top-allroads intussen de grens van de 150pk en €20.000 vlotjes overschrijden is het zelfs verfrissend om nog eens op zo’n oer-hoogpoter te rijden die met z’n 48 paardjes ook geschikt is voor A2-rijbewijshouders. Voor amper €7.699 (BE) en €8.699 (NL) haal je al een Voge DSX in huis en de iets duurdere LX-variant (€8.399 BE, €9.499 NL) doet er nog een driedelige alu-kofferset bij. Dat zijn prijzen die ook weggelopen lijken uit vroegere tijden…

Het is niet toevallig dat monocilinders zo goed scoren in de (minder uitvoerig geasfalteerde) rest van de wereld of dat wereldreizigers zo verliefd blijven op het simplistische, koppelkrachtige karakter.

Wanneer we nog even de vrije baan krijgen op het Olmense Honda Park, komen de echte kwaliteiten van de Chinese Funduro bovendrijven. Toegegeven, met drie volle reiskoffers en een lange weg voor de boeg zou ik wel voorzichtiger zijn, al trekt de Voge zich goed uit de slag in het zand. Het is niet toevallig dat monocilinders goed scoren in de (minder uitvoerig geasfalteerde) rest van de wereld of dat wereldreizigers zo verliefd blijven op het simplistische, koppelkrachtige karakter. Wat zicht op asfalt vertaald als ‘zwaar sturen’, wordt hier ‘extra stabiel’ en ik zal nooit ontkennen dat het tractor-gevoel van zo’n mono z’n charmes heeft in het zand.

De Afrekening

De Voge 650 DSX blaast nieuw leven in het concept van de dikke monocilinder allroad. Terwijl alle andere motormerken voor hun hoogpoters meer een meer focussen op high-tech asfaltgerichte pk-knallers, grijpt Voge terug naar de roots. Het enige wat nog ontbreekt zijn carburators en een kickstarter.

Voge pakt uit met een dikke mono die doet denken aan de goede oude tijd...met enkele moderne extra's.
MaxFactor
78
Rijplezier
74
Gebruiksgemak
81
Prijsfactor
83
Wheeliemachine
62
Bochtmeister
60
Pluspunten
Sympathiek, karaktervol motorblok
Alleskunner, zeker offroad
Mooi prijskaartje
Minpunten
Stuurkarakter is niet bepaald vinnig
Geen hoogvlieger qua design
Handkappen ontbreken
73
Maxxscore